تمایل به طرفداری از اسرائیل در سرمقاله‌های روزنامه‌های بزرگ آمریکا نیز بازتاب یافته است. تمایل به چاپ این نوع سرمقاله‌ها در روزنامه‌هایی مانند نیویورک‌تایمز هم دیده می‌شود.

پایگاه صهیون‌پژوهی خیبر، نشانه‌های سیطره لابی صهیونیست بر رسانه‌های تأثیرگذار و غالب در آمریکا واضح است؛ زیرا بیشتر نظریه‌پردازان آمریکایی اصولاً طرفدار اسرائیل هستند. «اریک آلترمن»[1] روزنامه‌نگار معروف در این‌باره می‌نویسد: «‌بحث و جدل پیرامون موضوع حساس و جنجال‌برانگیز خاورمیانه، در رسانه‌های آمریکا توسط افرادی هدایت می‌شود که نمی‌توانند تصور انتقاد از اسرائیل را بکنند.»[2]

او نام شصت و یک ستون‌نویس و نظریه‌پرداز را فهرست می‌کند که «می‌توانند در زمره افرادی قرار گیرند که مطلقاً و بدون هیچ سؤال و جوابی از اسرائیل حمایت می‌کنند»[3]. برعکس، آلترمن فقط پنج کارشناس یا نظریه‌پرداز را می‌شناسد و معرفی می‌کند که به طور دائم از رفتار اسرائیل انتقاد می‌کنند، یا مواضع اعراب را مورد تأیید قرار می‌دهند. روزنامه‌ها گه‌گاه مقالاتی را به قلم افراد مطلع مهمان چاپ می‌کنند که سیاست اسرائیل را به چالش می‌کشد. اما آمار و مستندات موجود به خوبی حکایت از چربش نظریات طرفدار اسرائیل دارند.

این تمایل به طرفداری از اسرائیل در سرمقاله‌های روزنامه‌های بزرگ آمریکا نیز بازتاب یافته است. تمایل به چاپ این نوع سرمقاله‌ها در روزنامه‌هایی مانند نیویورک‌تایمز هم دیده می‌شود. برای مثال، «مکس فرانکل»[4] دبیر اجرایی پیشین نیویورک‌تایمز در یادداشت‌های شخصی خود به این نکته اشاره می‌کند که طرفداری از اسرائیل باعث می‌شد تا او سرمقاله‌های روزنامه را جانب‌دارانه انتخاب کند. به بخشی ازاین یادداشت توجه کنید:

«من به حدی سرسپرده و طرفدار اسرائیل بودم که جرأت اظهار نظر کردن علیه آن را به خود نمی‌دادم... ،  من که در دایره اطلاعات شخصی و دوستی‌هایم در آنجا (اسرائیل) محصور بودم، سرمقاله‌ها را درباره تحولات خاورمیانه خودم می‌نوشتم. همان‌طوری که بیشتر خوانندگان عرب نیویورک‌تایمز در مقایسه با خوانندگان یهودی این روزنامه تایید می‌کنند، من این مقالات را از یک موضع طرفدار اسرائیل می‌نوشتم».[5]

منبع: فرمانروایان پنهان، جعفری موحد