زنان روسپی در اسرائیل، بخصوص اگر از نژاد عرب باشند، به دست یهودیان به نشانه کینه و نفرت نژادپرستانی‌­شان، مورد آزار و اذیت مادی و جسمی قرار می‌­گیرند: «… و این حاکی از این است که مشتریان یهود، پس از عملیات تروریستی به سراغ آنها (زنان روسپی عرب) نمی‌­آیند مگر برای انتقام گرفتن از آنها در روابط جنسی که با کینه و دشمنی نژادپرستانه و ملی می‌­آیند و کارشان را با خشم و نفرت به انجام می‌رسانند»

پایگاه صهیون پژوهی خیبر، در یادداشت‌های گذشته، در مورد تاریخ تجارت فحشا در میان یهودیان سخن رفت. یهودیان هم اکنون به تجارت بردگان سفید پوست، آن هم در سطحی بسیار وسیع‌تر از آنچه در طول تاریخ گذشته رخ داده، مشغول هستند. در فاصله سال‌های ۱۸۸۰-۱۹۳۰ میلادی، بسیاری از سرمایه‌داران یهود، در زمینه فحشا به فعالیت و تجارت بین‌المللی پرداختند. در این دوره مناطق یهودی نشین روسیه، به ویژه شهر گالیشیا از مهم‌ترین مراکز صدور فواحش در جهان به شمار می‌آمد. پس از آن شبکه فروش زنان از شرق اروپا به مناطق مرکزی و غربی این قاره و از آنجا به جنوب آفریقا، مصر، هند، سنگاپور و چین گسترش یافت.[۱]

روزنامه «تایمز بیکایون» مقاله‌­ای را به قلم میشیل سبیکتر به چاپ رسانده و گروه اخبار مجله «نیویورک تایمز» که مدیریت آن به دست یهودیان می‌باشد، کار پخش آن را برعهده گرفته است. این مقاله عملیات تجارت بردگان را که یهودیان در سطح گسترده­‌ای انجام می‌دهند، مورد تأیید قرار می‌­دهد.[۲]

قایق‌های ماهیگیری در سرزمین مقدس

مجله «مومنت» نیز که نشریه فرهنگی – عقیدتی یهودی است، مقاله‌­ای را در صفحه ۴۴ خود، در ماه آوریل سال ۱۹۸۸ میلادی تحت عنوان قایق‌های ماهیگیری در سرزمین مقدس[۳] به چاپ رسانده است و موضوع رونق روسپیگری را از طریق دختران سفیدپوست زیبای روسی، مورد بحث قرار می­‌دهد. این مکان، مشتریان خانه­‌های فساد را از میان خاخام‌هایی انتخاب می­‌کنند که سوار دوچرخه‌­های خود می‌­شوند و به این اماکن مراجعه می­‌کنند! «نسبت بالایی از مشتریان یا به زبان ادبی؛ همان جونزها – یهودی ارتودوکس هستند، و همان کسانی هستند که مطابق تعلیمات «هالاخاه» (شریعت دینی) برای آنها تعیین می‌­کند که چه وقت ارتباط جنسی با همسرانشان داشته باشند و چه موقع نداشته باشند، عمل می‌کنند.

تالار «ماساژ»

همین­­طور بعدازظهر هر پنجشنبه (بچه‌­ها در اسرائیل شبانه خارج می‌­شوند)، اتوبوس‌های مملو از یهودیان از شهر قدس و حیفا و از مناطق دوردست­‌تر به سمت تل­‌آویو حرکت می‌کنند تا در آنجا چند لحظه‌­ای در تالار «ماساژ»، یا پشت یک تپه شنی، یا در کوچه­‌ای به خوشی و لذت برسند، اما دیگر مشتریان همه از حسابداران، وکیلان، مأموران انتظامی و سیاستمداران هستند و گروهی از مردم جامعه اسرائیل در همان قایق‌های ماهیگیری مشغول می‌­شوند»!

مقاله به توصیف خود در مورد دختران اروپای شرقی غیریهودی و افزون بر دختران فلسطینی ادامه می‌دهد و تصریح می­‌کند که آنها واقعا کنیزکانی هستند که در یک مزایدة علنی به فروش می‌رسند:

«همین که یک دختر به اسرائیل می‌رسید، مسئولین روسپیگری، آنها را تحویل می‌­گیرند، سپس آنها را به (محل مزایده) می‌­برند، در آن جا صاحبان تالارهای (ماساژ) دختران را با مهارت انتخاب می­‌کنند، و قیمتشان را اعلام می­‌کنند، و هرکه قیمت بالاتری بپردازد، عملا دختر را از آن خود می‌­کند، پس آنها واقعا کنیزند.»

زنان روسپی در اسرائیل، بخصوص اگر از نژاد عرب باشند، به دست یهودیان به نشانه کینه و نفرت نژادپرستانی‌­شان، مورد آزار و اذیت مادی و جسمی قرار می‌­گیرند: «… و این حاکی از این است که مشتریان یهود، پس از عملیات تروریستی به سراغ آنها (زنان روسپی عرب) نمی‌­آیند مگر برای انتقام گرفتن از آنها در روابط جنسی که با کینه و دشمنی نژادپرستانه و ملی می‌­آیند و کارشان را با خشم و نفرت به انجام می‌رسانند».[۴]

سعید ابوالقاضی

[۱] .  عبدالوهاب المسیری، الجماعات الوظیفیه الیهودیه، ص ۲۳۳٫

[۲] . Spector, M. (1998). Slave Traders Lure Slvic Women. Time Picayune. New York Times News Service. Jenuary 11.

[۳] . M. (1998). Hookers in the Holy Land. Moment. April. P. 45-78. Katz, Samuel

[۴] . دیوید دیوک، هولوکاست و نفوذ یهودیان در ایالات متحده آمریکا، ترجمه محمدرضا میرزاجان، ص ۲۳۱