دولت غاصب صهیونیستی، امروزه برای تعریف هویت یهودی با مشکلات جدی روبروست و یهودیان اتیوپیایی و ارتدوکس‌های منتقد دولت و یهودیان ضدصهیونیست که به ناسیونالیسم صهیونیستی انتقاد دارند، بعضاً در تعریف یهودی مد نظر دولت غاصب اسرائیل نمی‌شوند.

پایگاه صهیون‌پژوهی خیبر، امروزه یهودیت، بیش از آن که هویتی دینی تفسیر شود، هویتی قومی که باید در سرزمین موعود استقرار یابند، تعریف می‌شود؛ یعنی نوعی ناسیونالیسم  نژادی[1] مخصوص افرادی با مادر یهودی. گرچه اگر پدر هم یهودی باشد، برای تقویت نژاد بهتر است ولی مادر نقش مهم‌تری دارد.

 امروزه اکثر یهودیان در جهان و در فلسطین اشغالی، سکولار هستند و بیشتر ریشه‌های نژادی و تاریخی خود را تقویت می‌کنند تا دینی. البته «عبدالوهاب المسیری» به صورت مفصل در رساله‌ای تحت عنوان «یهودی کیست؟» بدین موضوع پرداخته است.

عقیده‌ی یک یهود بر ملت خویش این هست که صهیونیست‌ها ملت یهود را ملتی تبعید شده پنداشتند که با سرزمین موعود، یعنی فلسطین رابطه‌ی ازلی دارد و این سرزمین، سرزمینی تهی و بی آب و علف بوده که در انتظار رسیدن تعدادی از اعضای این ملت به سر می‌برده است.[2]

دولت غاصب صهیونیستی، امروزه برای تعریف هویت یهودی با مشکلات جدی روبروست و یهودیان اتیوپیایی[3] و ارتدوکس‌های منتقد دولت و یهودیان ضدصهیونیست[4] که به ناسیونالیسم صهیونیستی انتقاد دارند، بعضاً در تعریف یهودی مد نظر دولت غاصب اسرائیل لحاظ نمی‌شوند و لذا می‌توان از هویت‌های یهودی مختلفی مانند یهودیان آفریقایی‌تبار و یهودیان خزری و یهودیان صهیونیست صحبت کرد.

صهیونیست‌ها، شخصیت یهودی را شخصیتی از نژاد یهودی می‌دانند که برای رفتن به سرزمین موعود جهت آماده‌سازی ظهور مسیحای یهودیان برای تصرف جهان، تلاش می‌کند تا بتواند ملت یهود را در اسرائیل بزرگ جمع کند. با این تعریف، گروه‌های مختلف یهودی، از تعریف «شخصیت و هویت یهودی» خارج می‌شوند.[5]