-
شنبه, ۹ فروردين ۱۳۹۹، ۰۶:۴۶ ب.ظ
در چه زمینه‌هایی دانشمندان مایل هستند که سلاح‌های کشتارجمعی را توسعه دهند و آنها را بدون دانش یا رضایتشان بر روی انسان‌ها آزمایش کنند، همان‌طور که در طول جنگ سرد انجام دادند؟ و چگونه فشارهای اقتصادی، فشارهای سیاسی و هویت وطن‌دوستی، دانشمندان را از مشارکت در دفاع از مسائل ضد جنگ و ضد سلاح بازمی‌دارد؟
پایگاه صهیون‌پژوهی خیبر، مدتی قبل کتابی تحت عنوان “صد و یک پروفسور خطرناک” در آمریکا منتشر شد. موضوع این کتاب معرفی صد و یک پروفسور دانشگاهی است که جرم‌شان سخن گفتن درمورد هولوکاست و یهود در کلاس‌ها و کتاب‌هایشان است. در کنار انتشار این کتاب به اساتید دانشگاه‌های دیگر هشدار داده شده که چون این افراد از خط قرمزها عبور کرده‌اند نباید از آثار آنها استفاده کنید. در مجموع وقتی آزادی نامحدود شود خودش مشکلاتی به وجود می‌آورد که نهایتاً محدودش خواهد کرد. متن ذیل معرفی «پروفسور الیزابت م. برومفیل» یکی از صد و یک پروفسوری است که نویسنده کتاب به آن پرداخته است.
پروفسور الیزابت م. برومفیل
دانشگاه نورث وسترن
– استاد علوم باستان‌شناسی و انسان‌شناسی دانشگاه نورث وسترن
– رئیس انجمن آمریکایی انسان‌شناسی
– محققان انسان‌شناسی از او خواستند تا عنوان نقش رهبری انسان‌شناسان علیه جنگ عراق را بر عهده بگیرد.
الیزابت برومفیل استاد باستان‌شناسی و مردم‌شناسی دانشگاه نورث وسترن است. حرفه تدریس او شامل بیست‌وپنج سال به‌عنوان عضو هیئت‌علمی کالج آلبیون (جایی که او رئیس گروه انسان‌شناسی و جامعه‌شناسی است) است. برومفیل همچنین رئیس فعلی انجمن انسان‌شناسی آمریکا (بزرگ‌ترین سازمان انسان‌شناسان جهان) است.
پروفسور برومفیل سخنران ویژه کنفرانس سالانه‌ی سمینار نظر سنجی باستان‌شناسی افراطی (RATS) بود که این کنفرانسی است که بر توانایی باستان‌شناسی برای به چالش کشیدن فرضیه‌های موجود، استنادی و ساخته‌شده درمورد گذشته و حال تأکید می‌کند.
بروشور تبلیغاتی برای یک چنین کنفرانسی شامل دستور کار زیر است: “به‌عنوان باستان‌شناسان رادیکال، ما باید یک اقدام سیاسی علیه ظلم، نژادپرستی و تبعیض طبقاتی و نژادی انجام بدهیم. بااین‌حال، چگونه پیگیری عدالت اجتماعی و همبستگی در کار ما نمود پیدا می‌کند؟ در چارچوب انتقادات و اقداماتی که علیه سیاست‌ها و شیوه‌های استعمار / امپریالیستی انجام می‌شود، تلاش‌های باستان‌شناسی چه همنوایی دارد؟ این جلسه RATS ماهیت فعالیت‌های اجتماعی در باستان‌شناسی، اهداف موردبررسی ما و نحوه ارتباط کارهای تحقیقاتی با مبارزات سیاسی ما را موردبحث قرار خواهد داد.” خلاصه، نظریه باستان‌شناسی افراطی،” علم “را به‌عنوان وسیله‌ای برای پیشرفت برنامه‌های سیاسی می‌بیند، به‌گونه‌ای که علم و سیاست یکی هستند.
پروفسور برومفیل و انجمن انسان‌شناسی آمریکایی در سال ۲۰۰۴ خود را به یک درگیری کارگری بین هتل هیلتون در سانفرانسیسکو (جایی که سازمان برنامه‌ریزی کرده بود تا جلسه سالانه خود را برگزار کند) و کارگران اتحادیه هتل که به بستن درب‌های بر روی کارکنان اتحادیه در هنگام اعتصاب کارگری اعتراض داشتند، تحمیل کردند.
پروفسور برومفیل گفت: “مدیریت، کارگران را از کار خود محروم کرده است تا آنها را برای پذیرفتن شروط دلخواه هتل‌ها تحت‌فشار قرار دهد “. “در کمال انصاف، انسان‌شناسان نمی‌توانند در مکان‌هایی که صاحبان آنها از محروم کردن کارگران کم دستمزد از کار، به‌عنوان یک تاکتیک چانه‌زنی استفاده میکنند، نشست برگزار کنند “.
درواقع، مدیریت پس‌ازآن که کارگران اتحادیه از کار کردن دست کشیده بودند و تظاهرات اعتصابی که در هفته سوم خود بود را آغاز کرده بودند، اقدام به تعطیلی کارکردند.
علاوه بر این، اختلاف درمورد دستمزد کم نبود، بلکه طول مدت قرارداد کارگران بود. برومفیل و سازمان او به‌منظور نشان دادن «همبستگی» با اتحادیه چپ‌گرای که اعتصاب را آغاز کرده بودند، حاضر به بی‌خیال شدن درمورد این موضوع نشدند. نشست سالانه انجمن انسان‌شناسی آمریکا به آتلانتا منتقل شد.
انجمن انسان‌شناسی تحت رهبری پروفسور برومفیل، همچنین از برگزاری جلسات در لوئیزیانا، به این دلیل که قوانین ایالتی علیه لواط بودند، امتناع ورزید و متعهد شده است که این تحریم تا زمانی که این قوانین وجود داشته باشد، باقی بماند.
این انجمن همچنین با پیشنهادی برای اصلاح قانون اساسی برای تعریف ازدواج به‌عنوان اتحادی منحصراً بین شرکای غیره هم‌جنس، مخالفت کرده است. طبق گفته پروفسور برومفیل، ایالت‌هایی که از این اصلاحات حمایت میکنند، ممکن است که صلاحیت خود را برای مکان جلسات آینده انجمن انسان‌شناسی آمریکا از دست بدهند.
درواقع، یکی از کمپین‌های اصلی انجمن انسان‌شناسی آمریکا، تحت رهبری پروفسور برومفیل در سال ۲۰۰۴، حمایت عمومی از ازدواج‌های همجنسگرایان بود. در بیانیه رسمی، انجمن ادعا کرد: “نتایج بیش از یک قرن تحقیقات انسان‌شناسی درمورد خانواده‌ها، روابط خویشاوندی و خانواده‌ها، در سراسر فرهنگ‌ها و گذر زمان، هیچ‌گونه مصداقی برای این نظریه که “تمدنی و یا دستورات اجتماعی زنده‌ای، صریحاً از ازدواج به‌عنوان یک‌نهاد منحصراً دگرجنسگرا نام برده باشد “، وجود ندارد.
در عوض، تحقیقات انسان‌شناسی از این نتیجه‌گیری که مجموعه گسترده‌ای از انواع خانواده، ازجمله خانواده‌هایی که از شریک‌های همجنسگرا ساخته‌شده است، می‌تواند به پایدار جوامع انسانی کمک کند. هیئت اجرایی انجمن انسان‌شناسی آمریکا به‌شدت مخالف با یک اصلاحیه قانون اساسی محدود کردن ازدواج به زوج‌های دگرجنسگرا “.
ازدواج همجنسگرایان پرتاثیری هم که بر روی جوامع پیشرفته صاحب فنّاوری (که در هزاران سال پیش و در فرهنگ پیشین آنها وجود نداشته است) داشته است، این بیانیه اتحادیه انسان‌شناسی آمریکا به‌وضوح نشان می‌دهد که بر مبنای هیچ استدلال علمی نیست، بلکه صرفاً بیانگر وضعیت جناح چپ مدرن امروزه است. مزایای این وضعیت هرچه که باشد، بیانیه به‌خودی‌خود سوءاستفاده از تحقیقات برای ساختن ادعایی بود که نمی‌توانستند آن را اثبات کنند. برومفیل به‌عنوان یک چپ‌گرای خودآگاه که در مکتب مارکسیسم سیاسی‌کار می‌کند، به‌وضوح هیچ مشکلی با کمرنگ شدن تمایز بین دانش و سیاست ندارد.
او به‌عنوان رئیس انجمن، هرگونه ایده‌ای مبنی بر اینکه دانشمندان باید در جایگاه‌های حرفه‌ای خود، بی‌طرفانه تلاش کنند را کنار گذاشته و از همکاران انسان‌شناس خود را به استفاده از جایگاه دانشگاهی خود به‌عنوان منبری برای اشاعه‌ی تفکرات ضد جنگی ترغیب می‌کند: ” در چه زمینه‌هایی دانشمندان مایل هستند که سلاح‌های کشتارجمعی را توسعه دهند و آنها را بدون دانش یا رضایتشان بر روی انسان‌ها آزمایش کنند، همان‌طور که در طول جنگ سرد انجام دادند؟ و چگونه فشارهای اقتصادی، فشارهای سیاسی و هویت وطن‌دوستی، دانشمندان را از مشارکت در دفاع از مسائل ضد جنگ و ضد سلاح بازمی‌دارد؟ ذات سبک و سیاقیِ رفتار انسان و تأثیر سیاست و اقتصاد بر علم پیام‌های مهمی برای انسان‌شناسان است تا با دانشمندان و مردم ارتباط برقرار کنند. با افزایش مشارکت انسان‌شناسان… این پیام‌ها می‌توانند به دست مخاطبان گسترده‌تری برسد تا اینکه بتوانند از علم، سیاست عمومی و انسان‌شناسی بهره‌مند شوند. ”
ایشان در ژانویه ۱, ۲۰۱۲ از دنیا رفته و اطلاعات این مقاله مربوط به سال ۲۰۰۵ هست.
تحقیق: تام رایان
لینک کوتاه: http://khbn.ir/oZZ