قدس برای مسلمانان همه چیز است و شناخته شده است، از همان ابتدا که به عنوان قبله اول مسلمانان شناخته می‌شد تا زمانی که پیامبر اسلام از آنجا به معراج رفت.

پایگاه صهیون‌پژوهی خیبر، قدس برای مسلمانان همه چیز است، از آن ابتدا که به عنوان قبله اول مسلمانان شناخته می‌شد تا زمانی که پیامبر اسلام از آنجا به معراج رفت، قدس برای مسلمانان شناخته شد. اما این آغاز ماجرا بود تا جایی که وقتی چهار نقطه پربرکت، مهم و استراتژیک در کلام اهل بیت بیان می‌گردد، نام قدس جزء یکی از این چهار مسجد مهم مسلمانان نام برده می‌شود.

اسرائیلی‌ها بهانه‌شان برای حمله، بیشتر این بخش از عهد عتیق است، در سفر پیدایش، باب ۱۲، آیه ۷ خطاب به ابراهیم(ع) آمده است که «به ذریه تو این زمین را می‌بخشیم»، حتی اگر بر خود بپذیریم که این فرازهای تورات را تحریف نکرده باشند و صهیونیست‌ها از این مطالب صحیح استفاده ابزاری می‌کنند، سوالی برای ما پیش می‌آید که نسل حضرت ابراهیم چه کسانی بودند؟

غیر از این است که حضرت ابراهیم دو فرزند اسماعیل و اسحاق داشتند و پیامبر اسلام نیز فرزند حضرت اسماعیل و از نسل ابراهیم خلیل است و این سرزمین بدون شک مختص یهودیان نیست، قرآن نیز به این مسئله تاکید دارد که «و اورثنا القوم الذین کانوا یستضعفون مشارق الارض و مغاربها التی بارکنا فیها و تمت کلمت ربک الحسنی علی بنی اسرائیل بما صبروا»؛ ما سرزمین های شرقی و غربی آن سرزمینی که مبارک گردانیدیم را به کسانی که استضعاف کشیده شده بودند به ارث گذاشتیم.[۱]

شاید همین روحیه تحریف‌گر و مسخره کننده باعث شد تا قبله اول مسلمانان تغییر کند، در تفسیر نمونه ذیل آیه ۱۴۲ سوره مبارکه بقره آمده است: تغییر قبله یکى از تحولات مهم تاریخ اسلام که موجی عظیم در میان مردم به وجود آورد؛ پیامبر اسلام (ص) مدت سیزده سال پس از بعثت در مکه، و یک سال و چند ماه بعد از هجرت در مدینه به امر خدا به سوى «بیت المقدس» نماز مى‌خواند، ولى بعد از آن قبله تغییر یافت و مسلمانان مأمور شدند به سوی «کعبه» نماز بگزارند.

مسلمانان در این مدت مورد سرزنش یهود قرار داشتند چرا که بیت المقدس در اصل قبله یهود بود آنها به مسلمانان مى‌گفتند: اینان از خود استقلال ندارند و به سوى قبله ما نماز مى‌خوانند، و این دلیل آن است که ما بر حقیم.

ولی در تفاسیر اینطور آمده که تا زمانی بنی اسرائیل وارث این سرزمین بود که در راه خدا متحمل رنج و سختی و عذاب شده بود ولی پس از آنکه برای بار دوم سرپیچی کرد، خداوند آنها را مورد عذاب قرار داد و هر چه در اختیار داشتند، ستاند.[۲]

 تخریب مسجد الاقصی برای ساخت معبد هیکل

حالا که نتوانستند با این ساختار جلو بروند، تلاش‌شان را بر این گذاشتند تا با ساخت هیکل سلیمان زیر مسجد الاقصی اقدام به تخریب این بنای الهی و مسجد مقدس نمایند. صهیونیسم بین‌الملل برای تثبیت جایگاه خود در فلسطین و نابودی ارض مقدس باید دست به این عملیات انتحاری بزند.

در تورات پس از ایجاد دولت یهودی در بیت المقدس، به جنگی به نام آرماگدون[۳] یا هارمجدون اشاره شده است که جهان درگیر جنگ می‌شود؛ در اواخر این جنگ که یهودیان با عده کمی مقابل دشمنان زیادی درحال شکست خوردن هستند، منجی ظهور می‌کند؛ دشمنان را می‌کشد و همان‌جا دفنشان می‌کند که تا چهل سال صحرا از بوی مردگان در عذاب است.

یهودیان معتقدند که از این به بعد زمان خوشبختی یهود شروع می‌شود و تمام جهان تحت سلطه آنان در می‌آید[۴]؛ هارمجدون نام تپه‌ای در ۵۵ کیلومتری شمال فلسطین، بین حیفا و قدس است که به علت شروع و کثرت درگیری در آن مکان، نام آنجا را بر روی جنگ نهاده‌اند.

این نگاه توهم آلود یهودیان است که قرآن نیز آنها را مذمت کرده است و تلاش می‌کند تا مومنین را به این باور برساند که آنها چیزی جز توهم ذهنی خودشان چیزی ندارند و بدون شک اتفاقی که خواهد افتاد، چیزی ورای ادعاهایشان است.

می‌فرماید: «ذَلِکَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا لَن تَمَسَّنَا النَّارُ إِلَّا أَیَّامًا مَّعْدُودَاتٍ وَ غَرَّهُمْ فِی دِینِهِم مَّا کَانُوا یَفْتَرُونَ[۵]» (این بدان سبب است که گفتند: هرگز آتش [جهنم در آخرت] جز چند روزی به ما نمی‌رسد و آنچه افترا می‌بستند [که جهنم یهود به عدد روزهایی است که اجدادشان گوساله پرستیدند] آنها را در دین‌شان فریب داده است.) و «وَ قالُوا لَنْ تَمَسَّنَا النَّارُ إِلاَّ أَیَّاماً مَعْدُودَةً قُلْ أَتَّخَذْتُمْ عِنْدَ اللَّهِ عَهْداً فَلَنْ یُخْلِفَ اللَّهُ عَهْدَهُ أَمْ تَقُولُونَ عَلَی اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ[۶]» (و گفتند: هرگز آتش [جهنم] جز روزهایی چند به ما نمی‌رسد [به عدد ایّامی که نیاکان ما گوساله پرستیدند] بگو: آیا از نزد خدا پیمانی گرفته‌اید – که خدا هم هرگز از پیمان خود تخلّف نمی کند – یا چیزی را که نمی‌دانید به خدا می‌بندید؟)

[۱] اعراف ۱۳۷

[۲] تفسیر المیزان، ج۱۳، ذیل همان آیه

[۳] har-magedon

[۴] . عهد جدید، مکاشفه، ۱۶:۱۶ ؛ عهد عتیق باب ۳۸

[۵] سوره آل عمران، آیه ۲۴

[۶] سوره بقره، آیه ۸۰

لینک کوتاه مطلب: http://khbn.ir/TiUjp