-
يكشنبه, ۲۱ ارديبهشت ۱۳۹۹، ۰۹:۳۰ ق.ظ

حفظ امنیت و استقلال کشور و مقاومت و پایداری در مقابل توسعهطلبی آمریکا و اسرائیل، هزینهای دارد که باید آن را پرداخت کرد و کشورهایی که حاضر نیستند این هزینهها را بپردازند، بیش از این، به آنها تحمیل میشود و دچار وضعیتی میگردند که اگر چند برابر آن هزینه را هم صرف کنند، باز مشکلشان حل نمیشود.
پرونده ویژهی «بررسی دلایل حمایت از فلسطین»؛
شماره نهم: فلسفه حمایت از فلسطین
پایگاه صهیونپژوهی خیبر، باتوجه به حلول ماه مبارک رمضان و نزدیکشدن به روز جهانی قدس مجموعهای از یادداشتها، گزارشها و گفتوگوها پیرامون مسئله حمایت از فلسطین توسط پایگاه صهیونپژوهی خیبر منتشر میشود.
جمهوری اسلامی بیش از ۴۰ سال است که یکی از سیاستها و ایدئولوژیهای خود را بر مبنای کمک به مستضعفین جهان بنا نهاده است و از همان ابتدا به موضعگیریهای محکم در قبال مردم مظلوم جهان پرداخته است. به خصوص در سالهای اخیر کمکهای جمهوری اسلامی به فلسطین و عراق و سوریه بر کسی پوشیده نبوده و به علت نقص در تبیین چرایی کمک به این کشورها باعث شده برخی روی به شبههافکنی در این مورد بیاورند.
در پاسخ به این پرسش پرتکرار باید گفت که کمک به این کشورها دو بُعد اساسی دارد:
۱) معنوی
۲) مادی
بعد معنوی کمک به فلسطین
در این بین، بُعد معنوی، مهمتر از بعد مادی است. گفتهاند «چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است» این ضربالمثلی اشتباه است. در حالی که چراغی که به خانه رواست به مسجدی که نیاز دارد واجب است. این ضربالمثل مانند خیلی از ضربالمثلهای دیگر مانند «خواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت شو» با آیات قرآن منافات دارد. همرنگ جماعت شدن به چه قیمت؟ این مهم است.
امام حسین (ع) و امام علی (ع) چراغی که به خانه رواست را کنار زدند. اگر سیاست جمهوری اسلامی و تفکر مردم شیعه جمهوری اسلامی بر تشیع امیرالمومنین (ع) پیریزی شده است بنی آدم اعضای یکدیگرند برای آنها باید مبنا باشد؛ ولی اگر شیعه توماس هابز که میگوید انسان گرگ انسان است[۱] مبنا است چراغی که به خانه رواست برای آنها مهم میشود.
پیشنهاد مطالعه:
پرونده ویژه| اهمیت بیتالمقدس و مسجدالاقصی از منظر امام خامنهای
در نتیجه یا اصالت خودخواهی یا اصالت ایثار؟ تشیع، دفاع از مظلوم را از اصول عملی خود میداند و آیات و روایات بسیاری در این زمینه وجود دارد. در قانون اساسی نیز اصل ۱۵۴ آمده است: جمهوری اسلامی … در عین خودداری کامل از هر گونه دخالت در امور داخلی ملتهای دیگر، از مبارزه حقطلبانه مستضعفین در برابر مستکبرین در هر نقطه از جهان حمایت میکند. بنابراین دفاع از اسلام نیز در این بین مهم است. هرجا به اسلام حمله شود باید پاسخ داده شود.
همچنین امروزه درتمام جهان حتی کشورهای لائیک و بیخدا، سرمایههایى براى کمک به جوامع محروم اختصاص داده مىشود مانند صلیب سرخ و هلال احمر؛ اما دراین حرکت انساندوستانه مسلمانان و جمهورى اسلامى باید پرچمدار باشند.
در مورد کمکهای مالی نیز ایران کمک مالی کمتر میفرستد؛ بلکه بیشتر کمک معنوی، سیاسی، فکری و حمایتی میکند. کمکهای مالی بخش اعظم آن کمکهای داوطلبانه، بشردوستانه، خداپسندانه و خیرخواهانه مردم ایران است که نمیتوان جلوی کمکهای داوطلبانه آنها را گرفت.
در ضمن بخشى از این کمکها (مانند مواد غذایى، دارو، پوشاک و…) در شرایط فعلى، حیاتى بوده و از مسئولیتهاى فراملى دولت اسلامى محسوب میشود و با توجه به نیازهاى ضرورى و حیاتى مردم فلسطین و امکانات نسبتاً خوب کشورمان، کمکهای محدودی بوده و تأثیر منفى در روند آبادانى و حل مشکلات اقتصادى و معیشتى ما بر جاى نمیگذارد. همچنین فشارها و مشکلات جامعه هر اندازه زیاد باشد دربرابر وضعیت پیش آمده براى برادران و خواهران آواره فلسطینى و… اصلاً قابل قیاس نیست.
بعد مادی کمک به فلسطین
۱) در مورد استراتژی جنگ و روابط بینالملل امیرالمومنین (ع) میفرماید: «به خدا سوگند هر ملتی که درون خانه خود مورد هجوم قرار گیرد ذلیل خواهد شد.»[۲] کشور ایران نیز به رهبری امام خامنهای بیرون از مرزها میجنگد و نه داخل و دستگاه امنیتی قبل از ورود اتفاقات ناگوار به داخل کشور، در بیرون از مرزها و در کشورهای خارجی اتفاقات را خفه میکند.
۲) معمولاً در روابط بینالملل هر کشوری برای امنیت ملی خودش سعی میکند با کشورهای دیگر، بین خود پیمانی ببندند، مانند پیمان ناتو در اروپا و آمریکا. ایران نیز باید در منطقه (که بسیار برای ایران حیاتی است، به علت منطقهای فوق حساس و بدون امنیت) پیمان و متحدانی داشته باشد تا در منطقه ثبات ایجاد کند. از این رو سوریه، عراق، فلسطین، لبنان و … برای ایران بازو محسوب میشوند. حتی آمریکای لاتین نیز نوعی بازو برای ایران است زیرا تفکر انقلاب اسلامی به آنجا نیز نفوذ کرده است. در واقع هر کدام از ملتها و کشورهای منطقه شکست بخورند نوبت به ایران میرسد زیرا بدنه اصلی ایران، این کشورها هستند.
۳) اگر ایران متحدی مانند حزبالله لبنان و یا حماس نداشته باشد آسیب جدی به خود وارد کرده است؛ زیرا اگر زمانی آمریکا مستقیم بخواهد ایران را مورد حمله قرار بدهد ممکن است هزاران موشک به فرمان ایران از لبنان و فلسطین به سوی اسرائیل پرتاب شود و آمریکا این را نمیخواهد؛ بنابراین این متحدان از بمب اتم هم بیشتر کارآیی دارند.
باراک اوباما نیز به همین اعتراف کرد و به رهبران یهودی گفته است: «اگر توافق هستهای رد شود و ما به ایران حمله کنیم، حزبالله به سمت تلآویو موشک پرتاب میکند و اسرائیل متحمل فشار میشود. در تمامی سناریوها، اسرائیل متحمل فشارهای ناشی از حملات نظامی خواهند بود.»[۳] همچنان که میبینیم جانشین فرمانده سپاه، سردار سلامی روز قدس ۱۱/۴/۱۳۹۵ میگوید: «بیش از یکصد هزار موشک در لبنان آماده پرواز است تا در زمانی که مصلحت دیده شود بر قلب رژیم صهیونیستی فرود آیند».[۴]
۴) یک استراتژی مهم در جنگ و صلح بینالملل وجود دارد به نام جنگ نیابتی[۵]. یعنی به ظاهر دو کشور با یکدیگر صلحاند اما در واقع در حال جنگ هستند البته از نوع جنگ نیابتی. به عنوان مثال یک کشور به نیابت از آمریکا که اسرائیل است و یک کشور به نیابت از ایران که لبنان یا فلسطین است با یکدیگر جنگ میکنند. ایران و آمریکا هیچگاه نمیتوانند مستقیم وارد جنگ شوند زیرا در تمام دنیا واکنش بزرگی ایجاد میشود و خسارات بالایی برای هر دو دارد. از این رو نیابتی با یکدیگر جنگ میکنند و در سالهای اخیر مشاهده شد که در تمام جنگهای نیابتی پیروزی از آن جمهوری اسلامی بود و این پیروزیها یعنی امنیت ملی و منافع ملی.
۵) اگر نگاهی به تاریخ کنیم میبینیم که هر کشوری به جای دیگر حمله کرد یا بدون حمله جایی را تصرف نمود زبان، فرهنگ، تفکر و ایدئولوژی آنها را تغییر داد و به آئین خود درآورد. نمونه آن رضاخان که به دستور اربابان خود تلاش کرد فرهنگ غربی را تا میتواند در کشور جاری کند و دستور کشف حجاب و غربیشدن و مدرنیته غیر اخلاقی را صادر کرد. نمونه دیگر در حمله انگلستان به هند که زبان انگلیسی و فرهنگ انگلیسی را رواج دادند و نمونههای مختلف دیگر. ایران نیز وقتی با این کشورها ارتباط محکمی داشته باشد، ایدئولوژی خود را که انقلاب اسلامی و تفکر ضد استکباری است را به آنها صادر کرده و آنها را با مفاهیم انقلاب آشنا کرده است و نوعی جامعهسازی برای فرصتهای بهتر و دفع چالشهای مختلف کرده است که برای آینده میتواند بسیار مفید و سودمند باشد.
۶) از مهمترین دلایل دیگر کمک ایران به این کشورها بعد از معنوی بودن این کار، هزینههای جنگ است. اگر نگاهی به قیمتهای ابزار آلات جنگی بیندازیم میبینیم که قیمتهایی نجومی دارند. فیالمثل یک ناو ۱۰ الی ۱۵ میلیارد دلار یعنی بیش از ۶۰٫۰۰۰٫۰۰۰٫۰۰۰٫۰۰۰ تومان قیمت دارد و یا هزینه تولید هر فروند هواپیمای (سی- ۱۷) برابر با ۱۹۰ – ۲۰۰ میلیون دلار یعنی بیش از ۸۰۰٫۰۰۰٫۰۰۰٫۰۰۰ تومان است و یا هزینه تولید هر فروند هواپیمای (اف/ای- ۱۸) برابر با ۵۷ میلیون دلار است و اینها از پایینترین قیمتهای لوازم جنگی است.
نمونه بسیار گرانقیمت آن هواپیمای (اف- ۲۲) بهترین جنگنده حال حاضر جهان است که قابلیت شکستن دیوار صوتی، رادار گریزی کامل و حمل موشکهای کروز را میتوان به عنوان بخش کوچکی از تواناییهای رپتور در نظر گرفت. هزینه ساخت هر فروند از این هواپیما بر اساس اطلاعات منتشر شده از سوی نیروی هوایی آمریکا بالغ بر ۱۵۰ میلیون دلار و هزینه کلی تولید آن بالغ بر ۶۵ میلیارد دلار است.[۶]
به فرض اینکه زمانی جنگ شود ایران به خرید برخی از این لوازم جنگی بعد از مدتی نیازمند میشود. اگر نیازمند شود با قیمتی فوق نجومی روبرو است که یا توان خرید ندارد و یا اگر توان خرید داشته باشد چقدر میتواند از آنها استفاده کند؟ ممکن است در جنگهای مختلف با یک چشم برهم زدن یک ناو ۱۵ میلیارد دلاری منهدم شود. یعنی هرچقدر هزینه کند ممکن است سریع از بین برود. اما اگر یک هزارم و حتی یک ده هزارم این هزینهها را در فلسطین و لبنان و … با دادن موشک به آنها هزینه کند در واقع سرمایهگذاری کرده است زیرا محورهای مقاومت هیچگاه نمیگذارند ایران وارد جنگ مستقیم گردد.
۷) حمایت ایران از مظلومان جهان باعث مستحکمترشدن جایگاه انقلاب اسلامی در بین کشورها و مردمان آزادیخواه جهان شده است و علیالخصوص حمایت از فلسطین (که اکثریت مردم آن را اهل تسنن شافعی تشکیل میدهند) جایگاه ایران را در بین اهل تسنن ارتقا بخشیده و ایران را به منادی وحدت شیعه و سنی تبدیل کرده است و بسیاری از توطئههای دشمنان وحدت را خنثی نموده است.
۸) به همان دلیلی که روسیه به کمک سوریه میآید و در جنگ علیه داعش شرکت میکند و کشتیهای نفتی داعش و مواضع آنها را بمباران میکند، ایران نیز به این کشورها به همان دلیل که امنیت ملی میباشد کمک میکند.
نتیجهگیری
در نهایت یکی دیگر از فایدههای اتحاد ایران با حزبالله لبنان یا سوریه و یا فلسطین بدین شرح است: سردار سرتیپ پاسدار محمدعلی اللهدادی در روز ۲۸ دی ۱۳۹۳ در منطقه «القنیطره» سوریه مورد حمله موشکی نظامی رژیم صهیونیستی اسرائیل قرار گرفت و به همراه تعدادی از اعضاء حزبالله لبنان جام شهادت را سرکشید.
دقیقاً ۱۰ روز بعد یعنی ۸ بهمن ماه ۱۳۹۳، لبنان در یک حمله نظامی به اسرائیل ۱۷ نفر از نظامیهای آنها را به کام مرگ فرستاد و ۹ نفر نیز مجروح شدند. این حمله غیر از کُد دادن جمهوری اسلامی به حزبالله برای حمله چیز دیگریست؟ اسرائیل وانمود کرد که اطلاعنداشته سردار ایرانی در آنجا بوده است و معذرتخواهی کرد. اما ایران اعلام کرد اسرائیل وارد خط قرمزهای ما شده است و انتقام خواهد گرفت و در ۸ بهمن ماه انتقام نیز گرفت.
سعید ابوالقاضی
لینک کوتاه: http://khbn.ir/0IS
منابع:
[۱] . طاهری ، ابوالقاسم ، تاریخ عقاید سیاسی ، ص ۱۶۸
[۲] . نهج البلاغه ، خطبه ۲۷
[۵] . proxy war