آمارهای صادره از سوی دولت روسیه حاکی است که در سال 1889م، 389 باب مرکز فحشا در این کشور وجود داشته است که دویست مورد آن را یهودیان اداره می‌کردند. 22% از دختران و زنانی که در این مرکز اقدام به خودفروشی می‌کردند، یهودی بودند.

پایگاه صهیون‌پژوهی خیبر، امروزه صنعت سکس، فحشا و پورن یکی از کثیف‌ترین تجارت‌های سرمایه‌داری و یهود را تشکیل می‌دهد؛ به طوری که حجم کسب و کار و سودهای حاصل شده از این تجارت، گاهاً می‌تواند کل بودجه یک کشور را تشکیل ‌دهد. روسپی‌گری یا همان تن‌فروشی، قاچاق انسان مخصوصاً زنان و دختران برای ارائه خدمات جنسی و همچنین قاچاق انسان به منظور فروش اعضای بدن از تجارت‌های پول‌ساز و پر سودی است که متأسفانه گریبان انسان‌های تنگدست و فقیر را گرفته است و از طرفی ولع انسان‌های وحشی و پول‌پرست عصر سرمایه‌داری و علی‌الخصوص یهود نیز این پازل را تکمیل می‌کند.

هشدار یونیسف در مورد تجارت فحشا

یونیسف یا صندوق کودکان ملل متحد[1] که عمدتاً در جهت ارائه کمک‌های لازم و حمایت از کودکان کشورهای در حال توسعه فعالیت دارد، هر چند یک سازمان صهیونیستی است، اما در گزارشی هشدار داد و اعلام کرد که تجارت با افراد خردسال به شدت افزایش یافته است.

تجارت با آدمیان، معامله‌ای غیرانسانی اما بسیار پردرآمد است که در مناطق بسیاری جریان دارد، هرچند از چشم جامعه پنهان است. این تجارت در خفا و تاریکی صورت می‌گیرد، پس شگفت نیست که از آن گزارش روشن و آمار دقیقی در دست نباشد. اما بی‌گمان میلیون‌ها نفر در سراسر جهان قربانی این نوع بردگی مدرن هستند. رایج‌ترین انواع تجارت انسان عبارتند از: تن‌فروشی به اجبار و نیز کار اجباری. به اعتقاد کمیسیون اروپا این «کسب» در سراسر جهان سالانه بیش از ۲۵ میلیارد یورو (حدود ۴۰ میلیارد دلار) سود در بر دارد.

بیشترین قربانیان این تجارت در اروپا، کودکان و جوانانی از کشورهای جنوب شرقی اروپا مانند رومانی و بلغارستان هستند. سوداگران انسان، قربانیان نا آگاه را با وعده‌های فریبنده به اروپای غربی می‌کشند و آن‌ها را به تن‌فروشی و مشاغل شاق و پرزحمت وا می‌دارند و حاصل دسترنج آن‌ها را به جیب می‌زنند.

پرونده ویژه| درآمدی بر صنعت فحشا و نقش یهود

پرونده ویژه| از ترور خالد مشعل تا هوگو چاوز؛ پای اسرائیل در میان است!

به گفته‌ی «آنه لوتکز»، عضو مدیریت سازمان یونیسف در آلمان، حدود ۲۷ درصد، یعنی بیش از یک چهارم از قربانیان تجارت انسان، افراد کم سن و سال هستند، که دو سوم آن‌ها را دختران شامل می‌شوند. این آمار بر پایه اطلاعاتی از ۱۳۲ کشور جهان فراهم آمده است. به گفته‌ی این کارشناس در سال‌های میان ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۶ شمار افراد کم‌سال اندک و حدود تنها ۲۰ درصد از قربانیان بوده است.[2]

یهود و صنعت فحشا

عصر سرمایه‌داری و لیبرالیسم به طور کلی عصر تجارت، پول، سود و هژمونی سرمایه است. در این بین یهود بزرگ‌ترین نقش را دارد. گذشته یهود، گذشته‌ای رباخوار، حریص و منفعت‌طلب را نشان می‌دهد که هم اکنون نیز آن گذشته را با خود به شکلی نوین و مدرن به همراه دارد.

فعّالیت‌های این طایفه در عرصه فحشا و ارائه لذّت‌های بی قید و شرط، با توجّه به وجود تقاضای روز افزون در فضای مستعد و ضدّ ارزش جوامع غربی، یکی از گسترده‌ترین و سودآورترین حوزه‌های تجاری یهود به شمار می رود.

«ادوارد جی.بریستوو»[3] پژوهشگر آمریکایی، در کتاب روسپیگری و استثمار، از شبکه جهانی فحشا نام می‌برد و آشکارا نقش یهودیان را در این تشکیلات مورد تأکید قرار می‌دهد.[4] این نویسنده در کتاب دیگر خود با نام «فحشا و تبعیض؛ نقش یهودیان در مبارزه با بردگی سفید»، بر اساس گزارش بازدیدکنندگان خارجی در دهه 1860، از جمله کنسول آمریکا در بندر اودسای روسیه، نشان می‌دهد که یهودیان نقش کلیدی در انتقال زنان و دختران به ترکیه داشتند. او با استناد به یک سرشماری در سال 1889، مدعی می‌شود که 30 تا از 36 خانه فحشا در استان «خرسون» در جنوب اوکراین، توسط زنان یهودی اداره می‌شد.

حاخام «مُردخای لئوپولد روزناک»، روحانی یهودی عضو اتحادیه حاخام‌های آلمانی، در گزارشی در سال 1902 می‌نویسد: «در واقع من توسط پزشکان مختلف اطمینان یافتم که حدود 30 تا 50 درصد فاحشگان یهودی هستند. اگر این واقعیت وحشتناک است، حقیقت بهت‌آورتر درباره دلالان است. قابل درک نیست که چطور همه خانه‌های فحشا از آن یهودیان است.»[5]

آمارهای صادره از سوی دولت روسیه حاکی است که در سال 1889م، 389 باب مرکز فحشا در این کشور وجود داشته است که دویست مورد آن را یهودیان اداره می‌کردند. 22% از دختران و زنانی که در این مرکز اقدام به خودفروشی می‌کردند، یهودی بودند.

از سوی دیگر، تاجران یهودی بندر «اودیسا» واقع در ساحل دریای سیاه، اقدام به فروش دختران و زنان کرده و این تجارت را در انحصار خود داشتند. آنان بنا به سفارشات واصله نیز کالاهای خود را به خانه‌های مورد نظر می‌فرستادند! در منطقه‌های فقیرنشین لهستان، یهودیانی که در سوداگری عفّت و شرف به فعّالیت می‌پرداختند، چنان فزونی یافتند که مصلحان اجتماعی، صدای اعتراض سر دادند و پرچم مخالفت برافراشتند.

در سال 1911 خانم «برثابپنهایم»، رئیس «سازمان زنان یهودی» طی آماری اعلام کرد 30% از زنان فاحشه گالیسیا در لهستان یهودی‌اند؛ امّا نسبت دلّالان یهودی این پدیده زشت، بسیار بیشتر است. در سال 1909 نیز اداره مهاجرت نیویورک با انتشار آماری اعلام کرد که طی چهار ماه گذشته، تعداد 2000 روسپی خلاف کار تسلیم مقامات قضایی شده‌اند که سه چهارم آنان، زنان یهودی‌اند.[6]

سعید ابوالقاضی