به ­طور کلی می‌­توان گفت صهیونیست­‌ها رسماً در بالاترین حلقه‌­های حاکمیت ایالات ­متحده نظیر اقتصاد، رسانه، هالیوود، وزارت جنگ، استراتژی‌نویسی در سیاست‌خارجی، انتخاب رئیس‌­جمهورها و دانشگاه­‌ها نفوذ کرده‌­اند.

پایگاه صهیون پژوهی خیبر، عده‌ای سؤال می‌کنند چطور ممکن است کشوری جعلی به‌نام اسرائیل که با کمک‌های آمریکا، انگلیس و فرانسه به‌وجود آمده، اکنون بر این کشورها تسلط داشته باشد. با توجه به این پرسش نگاهی داریم بر نمونه‌هایی از نفوذ یهودیان صهیونیست در آمریکا و سازمان‌های بین‌الملل نظیر سازمان­‌ملل، سازمان انرژی اتمی و سازمان‌های حقوق­‌بشر.

مطالب این گزارش برگرفته از سخنرانی استاد رحیم­‌پور ازغدی در روز قدس سال ۱۳۹۶ه.ش می‌باشد. به‌گفته استاد، منابع مطالب پیش‌رو، کتاب‌های دایره‌المعارف یهود و کتاب دایره‌المعارف صهیونیسم و برخی منابع معتبر دیگر هستند.

یهود در آمریکا به لحاظ جمعیت یکی از کوچک‌ترین جمعیت‌ها محسوب می‌شود. حدود ۵ میلیون یهودی بر ۸۰ تا ۹۰% از نهادهای قدرت، ثروت و رسانه مسلط هستند. اکنون بعد از فلسطین اشغالی بزرگ‌ترین جمعیت یهودیان جهان در آمریکا ساکن است. مجمع یهودیان جهان، تعداد یهودیان را ۱۵ تا ۲۰ میلیون نفر اعلام می‌کند. اغلب یهودیان فعلی، مذهبی و اهل عبادات نیستند و سبک‌­زندگی سکولار را برگزیده­‌اند. اما اقلیت بسیار کوچکی که بنیادگرایان یهودی نامیده می‌­شوند متدین و پای­بند به دین خود هستند. عده‌­ای از این یهودیان با رژیم‌­صهیونیستی موافق و عده­‌ای دیگر نیز به‌­شدت با این رژیم و تشکیل آن مخالفت می‌­کنند.

یهودیان صهیونیست و سرمایه­‌دار تقریبا مراکز اصلی ساختار سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و نظامی آمریکا را در اختیار دارند. از ابتدایی که وارد آمریکا شدند، شبکه‌‌هایی را ایجاد کردند تا حضور یهودیان صهیونیسم در آمریکا و در اروپا را استحکام ببخشند.

قبل از تأسیس رژیم‌­صهیونیستی بیش‌ترین دشمنان یهود اروپایی‌­ها بودند، لذا یکی از دلایل ایجاد اسرائیل این بود که یهودیان را از اروپا بیرون کنند. در ابتدای بحث انتقال یهودیان، نام کشورهایی در آمریکای­‌لاتین و در جهان‌­اسلام مطرح می­‌شد. اما با توجه به زمینه تاریخی بنی‌­اسرائیل، نهایتاً فلسطین برای ایجاد یک کشور یهودی انتخاب شد.

نگاه اول یهودیان برای نفوذ به آمریکا بود. چراکه در اروپا تحت فشار بودند، آمریکا نیز کشوری تاز‌‌ه‌­تأسیس و تقریباً ابرقدرت به‌­شمار می‌­رفت. همچنین آمریکا بعد از جنگ­ جهانی دوم نفوذ بسیار زیادی در سازمان­‌های بین‌­المللی، سیاست­‌های جهان و نهادهای بین‌­المللی پیدا کرده بود.

امروز یهودیان صهیونیست و وابستگان صهیونیست در پشت‌­پرده شخصیت­‌های تعیین‌­کننده در پنتاگون، وزارت­ جنگ آمریکا، هالیوود، رسانه، کمپانی­‌های اقتصادی و سرمایه­‌داری، بانک­‌های بزرگ آمریکا، دانشگاه‌­های مطرح و مشهور آمریکا و کارخانه­‌های اسلحه­‌سازی حضور دارند. اغلب سرمایه‌­گذاران تبلیغات ریاست‌­جمهوری در حزب‌­های جمهوری­‌خواه و دموکرات در ایالات ­متحده، صهیونیست­‌ها هستند. بین ۶۰ تا ۷۵% هزینه‌­های تبلیغات هر دو حزب توسط صهیونیست­‌ها تأمین می‌­شود. خط قرمز کاندیداهای جمهوری‌­خواه و دموکرات، رضایت یهودیان آمریکا است و هر دو در تلاش هستند تا در بیعت با این رژیم از دیگری سبقت بگیرند.

نفوذ صهیونیسم در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا

از رئیس‌­­جمهور فعلی آمریکا گرفته تا «ویلسون»^[۱] و «اوباما»^[۲]، همگی اعلام می‌­کنند که وام­دار صهیونیست­‌ها و سرمایه ‌داران یهودیِ آمریکا هستند. همة رئیس­‌جمهورهای ۴۰ سال اخیر ایالات‌متحده به‌­محض رسیدن به قدرت طی سفری به اسرائیل با صهیونیست­‌ها بیعت کرده و از تهدید این رژیم به‌­منزله تهدید خود یاد می­‌کنند.

ورود آمریکا به جنگ­ جهانی اول توسط سرمایه­‌داران یهودی و صهیونیستی صورت ­گرفت و بدینوسیله نتیجه جنگ تغییر کرد. در ازای این اتفاق، توافق­نامه «سایکس­پیکو» امضا شد و طی آن جهان­ عرب و جهان ­اسلام بین فرانسه و انگلیس تقسیم شد. تقسیم‌­بندی‌های غرب ­آسیا و شکل‌­گیری رژیم ­صهیونیستی نیز به این دوران باز می‌گردد. عامل رخ­دادن همة این اتفاقات صهیونیست­‌ها و نفوذ زیاد آن­‌ها می‌­باشد.

یهودیان آلمان به رهبری «وایزمن»[۳] در میانة جنگ­‌جهانی اول از انگلیسی‌­ها خواستند تسلیم آلمان­‌ها نشوند و بناشد با خارج­‌کردن آمریکا از حالت بی­‌طرف و با متحدکردن ایالات­ متحده با انگلیس، پیروزی در جنگ نصیب انگلیسی­‌ها شود. همچنین قرارشد در عوض این لطف از سوی یهودیان آلمان، آمریکایی‌­ها و انگلیسی­‌ها، فلسطین را برای تسخیر و اشغال یهودیان مهیا کنند.

«وایزمن» از طریق توافق با «والتر روچیلد»^[۴] سرمایه­‌دار بزرگ یهودی انگلیسی، «جیمز بالفور»^[۵] رئیس نیروی­‌دریایی انگلیس و وزیر تسلیحات بریتانیا سبب شد تا آمریکا وارد جنگ شده و با تغییر نتیجه جنگ، کشوری جعلی برای یهودیان تأسیس شود.

شعار «ویلسون» در دور دوم انتخابات ریاس‌­ جمهوری ایالات‌متحده، بیرون نگه‌داشتن آمریکا از جنگ بود. اما در همین دوران عملاً وارد جنگ شد. خاخام «استفان وایز»^[۶] پیشنهاد ورود ایالات‌متحده به جنگ را ارائه کرد. رئیس دادگاه عالی آمریکا در آن دوران که شخصی یهودی بود، «ویلسون» را متقاعد کرد تا آمریکا وارد جنگ شود. نهایتاً درگیری بین کشتی حامل آمریکایی ‌ها با یک ناو جنگی آلمان زمینه ‌ساز ورود آمریکا به جنگ ­جهانی اول شد. سپس همین فردی که با شعار صلح برای ۴سال دوم به ­عنوان رئیس‌­جمهور ایالات‌متحده انتخاب شده بود، نقش مهمی را در صدور اعلامیه بالفور ایفا کرد و همراه با انگلیسی­‌ها اشغال فلسطین را به­‌رسمت شناخت.

نفوذ و تاثیرگذاری اقلیت صهیونیست در آمریکا بسیار زیاد است. آن­‌ها متخصص سازمان­دهی‌کردن و فعالیت­‌های متمرکز هستند و از ثروت و رسانه نیز به­‌خوبی استفاده می‌­کنند. با این­که تعداد اعراب و مسلمانان بومی و مهاجر آمریکا بیشتر از یهودیان است، اما همیشه صهیونیست‌ها بر نهادهای اصلی قدرت، ثروت و نظامی‌گری در آمریکا مسلط بوده‌­اند.

تاثیر یهودیان در ایالات‌­متحده در دوران همه رئیس‌­جمهور­ها برقرار بوده است. برای مثال در دوره «ترومن»^[۷] که جنگ بین‌­الملل دوم رخ­داد و ژاپن مورد حمله اتمی قرار گرفت، صهیونیست­‌ها به­‌شکلی علنی در حاکمیت آمریکا نفوذ داشتند.

کمک‌­های «ترومن» و مذاکره او با رئیس رژیم­‌صهیونیستی یعنی «وایزمن»، باعث شد تا صحرای نقب به‌­طور رسمی به رژیم­‌صهیونیستی واگذار و ۶۵% فلسطین اشغال شود. در سال ۱۹۴۸م. که اسرائیل با کمک‌­های ویژه آمریکا، انگلیس و سازمان­‌ملل تشکیل و به­‌رسمیت شناخته شد، رئیس­‌جمهور آمریکا رسماً اعلام کرد هرگونه درخواست مبنی ­بر به‌­رسمیت شناختن اسرائیل را سریعاً مورد تایید خود قرار می­‌دهد. لذا ۱۱ دقیقه بعد از این­که رژیم‌­صهیونیستی اعلام موجودیت کرد، «ترومن» این رژیم جعلی را به‌­رسمیت شناخت.

در دوران رئیس­‌جمهورهای دیگر آمریکا نیز شرایط به همین منوال بود. در زمان «ویلسون» و «جرالد فورد»^[۸]، سیاست­­‌خارجی ایالات‌متحده علناً صهیونیستی شد و ایدئولوگ سیاست‌­های آمریکا افرادی مانند «هنری کیسینجر»^[۹] یهودی‌‌مسلک بودند. با استراتژی­‌های «کیسینجر»، تقویت رژیم‌­صهیونیستی و تضعیف جهان­‌اسلام و عرب پیگیری و سلاح‌های پیشرفته‌­ای به اسرائیل ارسال می‌شد.

در دوران «بوش پدر»^[۱۰]، برای کارمندان دولت در رده‌های بالا فیلتر اعمال شده ­بود و تنها افرادی حق حضور در مناسب برتر دولتی را داشتند که یهودی یا دست‌کم طرفدار اسرائیل ­بودند. «دیک چنی»^[۱۱] وزیر جنگ «بوش پدر» صهیونیست بود و در دوره ریاست­‌جمهوری «بوش پسر»^[۱۲] نیز به ­عنوان معاون فعالیت می­‌کرد.

در زمان «کلینتون»^[۱۳] نیز تحکّم صهیونیست­‌ها بر حکومت آمریکا بسیار علنی و گسترده شد. مسئولیت­‌هایی نظیر مسئول برنامه‌­ریزی روزانه «کلینتون»، مشاور قانونی و مشاور اقتصادی رئیس‌جمهور، رئیس­ کل شورای امنیت آمریکا، وزیر جنگ و وزیر خارجه آمریکا همگی یهودی بودند. همچنین از ۱۱ عضو شورای امنیت ­ملی آمریکا، ۷ نفر صهیونیستی بودند و تصمیم­‌های اساسی امنیتی درون آمریکا، وزارت­ جنگ و وزارت خارجه با تصمیم­‌های این افراد اتخاذ می ­شد.

برخی از یهودیان صهیونیست که در دوره ریاست­ جمهور­های مختلف ایالات‌متحده، بر آمریکا سلطه و نفوذ داشتند به­ همراه برخی فعالیت­‌ها و سوابق آنان عبارت است از:

1. «مادلین آلبرایت»^[۱۴]:
   • وزیر خارجه دولت «کلینتون»
   • تلاش برای تطهیر رژیم­ صهیونیستی و دریافت حقوق در ازای این کار
   • خانم «آلبرایت» ابتدا یهودی بودن خود را پنهان می­‌کرد، اما مدتی بعد از فعالیت­‌های سیاسی، هویت یهودی او توسط یک روزنامه‌ نگار فاش شد
2. «پاول ولفویتز»^[۱۵]:
   • معاون وزیر جنگ در دوره «بوش»
   • یکی از طراحان اصلی حمله به عراق
3. «ریچارد پرل»^[۱۶]:
   • مشاور «بوش» در سیاست ­خارجی
   • سرپرست شورای سیاست­ جنگی پنتاگون
4. «داگلاس فیث»^[۱۷]:
   • صهیونیستی افراطی، طرفدار اسرائیل و شدیداً اسلام‌­ستیز
   • معاون وزیر جنگ و مشاور سیاسی پنتاگون در زمان «بوش»
   • رئیس مرکز استراتژی­‌های آمریکا در دوره «بوش پسر»
   • همکاری با گروه­‌های صهیونیستی تندرو
   • نماینده دستگاه ­نظامی اسرائیل در آمریکا
5. «الیوت آبرامز»^[۱۸]:
   • جنگ ‌طلب و طرفدار افراطی صهیونیسم
   • دستیار وزیر خارجه در دوره «ریگان»^[۱۹]
   • مشاور شورای امنیت­ ملی در آمریکا
   • طراح و گرداننده چندین اتاق ­فکر در حوزه سیاست­‌های واشنگتن
   • مسئول آمریکای­ لاتین در وزارت خارجه آمریکا
   • یکی از شخصیت‌­های برجسته و صاحب ­نفوذ در آمریکا
6. «هنری کیسینجر»:
   • سیاست­مدار یهودی و آلمانی‌ تبار
   • وزیر خارجه در دوره «نیکسون»^[۲۰] و «فورد»
   • یکی از مشوقان حمله به عراق
   • از جمله مشاوران و نظریه‌­پردازان همیشگی وزارت جنگ، وزارت خارجه، پنتاگون، شورای سیاست ­دفاعی و مشاور برجسته امنیت­ ملی آمریکا 
   • مدیر و رئیس سیاست­ خارجی ایالات­ متحده در جنگ سرد آمریکا و شوروی به­ مدت ۸ سال
   • عضو دائم گروه «بیلدر برگ»^[۲۱]
   • یکی از طراحان جنایات آمریکا در ویتنام
   • نظریات وی همچنان مورد توجه جمهوری‌­خواه و دموکرات قرار دارد
7. «ریچارد هاس»^[۲۲]:
   • جنگ­‌طلب و یهودی صهیونیست
   • مدیر برنامه‌­ریزی سیاسی وزارت خارجه آمریکا
   • مدیر طرح­‌های امنیت ­ملی آمریکا
   • مدیر عالی شورای روابط­ خارجی آمریکا
   • عضو شورای امنیت­ ملی آمریکا
   • عضو گروه تحقیقات امنیت­ ملی وزارت جنگ آمریکا
   • مسئول هماهنگ­‌کننده پروژه آینده افغانستان
8. «جیمز شلزینگر»:
   • وزیر جنگ در دوره «نیکسون»
   • وزیر انرژی در دوره «کارتر»^[۲۳]
   • یکی از مشاورین مهم کنگره
   • عضو شورای سیاست­ دفاعی پنتاگون
   • مأمور در گروه تحقیقات امنیت­ ملی وزارت دفاع آمریکا
9. «آری فلیشر»^[۲۴]:
   • سخنگوی کاخ­ سفید در دوره «بوش پسر»
   • رئیس محفل یهودیان در کنگره
10. «مل سمبلر»^[۲۵]:
    • سفیر آمریکا در چندین کشور
    • رئیس مالی کمیسیون جمهوری ملی آمریکا
11. «مایکل چرتوف»^[۲۶]:
    • فرزند خاخام یهودی و صهیونیست
    • وزیر امور داخلی آمریکا در دوره «بوش»
    • معاون وزارت دادگستری آمریکا
12. «برنارد لویس»^[۲۷]:
    • اسلام­‌شناس، مورخ، شرق­­‌شناس و خاورشناس برجسته
    • مشاور رئیس‌جمهور در امور خاورمیانه
    • کارشناس مسائل سیاسی آمریکا و انگلیس
    • معتقد به مبارزه با اسلام و اسلام­‌گرایی
    • مهم‌­ترین متفکر و نظریه­‌پرداز در جریان حمله آمریکا به عراق
    • تصمیم‌­ساز آمریکا در منطقه
13. «ساموئل بودمن»[۲۸]:
    • معاون وزیر بازرگانی آمریکا
    • وزیر انرژی آمریکا

به ­طور کلی می­‌توان گفت صهیونیست‌­ها رسماً در بالاترین حلقه‌­های حاکمیت ایالات ­متحده نظیر اقتصاد، رسانه، هالیوود، وزارت جنگ، استراتژی‌نویسی در سیاست‌خارجی، انتخاب رئیس‌­جمهورها و دانشگاه‌­ها نفوذ کرده‌­اند.

پی‌نوشت:

[۱]. Woodrow Wilson

[۲]. Barack Obama

[۳]. Chaim Weizmann

[۴]. Walter Rothschild

[۵]. James Balfour

[۶].­ Stephen Samuel Wise

[۷]. Harry S. Truman

[۸]. Gerald Ford

[۹]. Henry Kissinger

[۱۰]. George H. W. Bush

[۱۱]. Dick Cheney

[۱۲]. George W. Bush

[۱۳]. Bill Clinton

[۱۴]. Madeleine Albright

[۱۵]. Paul Wolfowitz

[۱۶]. Richard Perle

[۱۷]. Douglas J. Feith

[۱۸] . Elliott Abrams

[۱۹]. Ronald Reagan

[۲۰]. Richard Nixon

[۲۱]. گروه «بیلدر برگ» به انگلیسی «Bilderberg» نام گروهی متشکل از یهودیان صاحب­ نفوذ و سرمایه ­دار است که با دعوت­نامه خاص در جلسات شرکت می­کنند.

[۲۲]. Richard N. Haass

[۲۳]. Jimmy Carter

[۲۴]. Ari Fleischer

[۲۵]. Mel Sembler

[۲۶]. Michael Chertoff

[۲۷]. Bernard Lewis

[۲۸]. Samuel Bodman