-
سه شنبه, ۲۱ مرداد ۱۳۹۹، ۰۲:۱۳ ب.ظ

در حوالی ۱۵۳۷م پرتغالیها به بهانه تجارت به سرزمین هند وارد شدند و مدتی بعد آن را تصرف و تجارت نمک و تنباکو را در دست گرفتند. آنان بیرحمانه در دریاها دزدی میکردند و مهمترین تجارت آنان به شکل دائم، بردهداری و دزدیدن کودکان و زنان مسلمان و هندی بود.
پایگاه صهیونپژوهی خیبر، در حوالی ۱۵۳۷م پرتغالیها به بهانه تجارت به سرزمین هند وارد شدند و مدتی بعد آن را تصرف و تجارت نمک و تنباکو را در دست گرفتند. آنان به شدت خشن و سختگیر بودند و از تجار محلی مالیاتهای سنگین میگرفتند. در زمان کوتاهی این مکان به محلی برای تجمع اروپاییان ماجراجو و یکی از بنادر مهم تجارت شرق با اروپا تبدیل شد. آنان بیرحمانه در دریاها دزدی میکردند و مهمترین تجارت آنان به شکل دائم، بردهداری و دزدیدن کودکان و زنان مسلمان و هندی بود. سلطانشاه که خود مدتی طولانی بر بنگال حکمرانی کرده و از نزدیک شاهد جنایات آنان بود، بعد از به حاکمیت رسیدن، «قاسمخان» را بر استانداری بنگال منصوب میکند و از او میخواهد به تجاوز اروپاییان در منطقه خاتمه دهد. در این بین پرتغالیها در ۱۶۲۹م به روستایی در شرق بنگال حمله، آن را غارت و زنانی را به بردگی میگیرند. این عمل، شاهجهان1 را در تصمیم خود مصممتر میکند. در نتیجه در ۲۴ ژوئن ۱۶۳۲م قاسمخان «حقلی»۲ را محاصره و پس از سه ماه موفق به تصرف آن میشود.
جنایات پرتغالیها
«فرانسوا برنیه»، پزشک فرانسوی در سفرنامهاش از جنایات پرتغالیها و سایر اروپاییان در منطقه حوزه خلیجبنگال سخن میگوید. اینکه آنان منطقه را به کام دزدان دریایی و بازار بزرگ بردهفروشی تبدیل کردند. روندی که متأسفانه بعد از اخراج پرتغالیها توسط سایر اروپاییان ادامه یافت. او میگوید آنان با شکنجهکردن اسیران آنان را مجبور به پذیرش آیین مسیح میکردند و مدعی بودند که ظرف یک سال خیلی بیشتر از مسیونرها، در طول ده سال توانستند هندیان را به مسیحیت متمایل کنند. جالب آن است که برنیه مینویسد شاهجهان در مواجه با رفتار غیرانسانی پرتغالیها ابتدا نارضایتی خود را اعلام و خواستار آزادی بردگان و پایانیافتن اینگونه رفتارها شد، اما آنان نپذیرفتند. در مرحله بعد حاضر شد در مقابل مبالغی هنگفت بردگان را بخرد اما آنان بارها نپذیرفتند. در نهایت شاهجهان مجبور به حمله شد که «حقلی» را تصرف و اروپاییان و پرتغالیها را به اسارت گرفته و به شکل هولناکی تنبیه کند.
تجارت شوم انگلیسیها و پرتغالیها
همچنین طبق برخی شواهد انگلیسیها نیز در این تجارت شوم با پرتغالیها همکاری داشتند و شاید علت اینکه در تاریخ آکسفورد و کمبریج از واژه اروپاییان استفاده شده نیز همین باشد. در واقع همزمان با اخراج پرتغالیها، انگلیس و هلند پا به عرصه تجارت شرق و هند نهادند. شاهجهان نیز از حضور آنان برای اخراج و مقابله و یکهتازی پرتغالیها استفاده کرد و توانست این هدف خود را عملیاتی کند.۳
میلاد پورعسکری
پینوشت:
۱ – شاهجهان (شهابالدین محمد) فرزند جهانگیر(نورالدین محمد) فرزند اکبرشاه(جلالالدین محمد) فرزند همایونشاه (نصرالدین محمد) فرزند ظهیرالدین محمد بابر(پسر بزرگ تیمور لنگ) یکی از نوادگان میرانشاه(موسس دولت گورکانی).
۲- بندرحقلی(Hughli) در حاشیه رود گنگ و در ۲۴ مایلی شمال کلکته امروز قرار دارد.
۳- مهمترین اقدام شاهجهان اخراج پرتغالیها از بندر استراتژیک حقلی بود که به کنامی برای غارتگران اروپایی تبدیل شده بود؛ جالب آن است که این عمل ۱۰ سال بعد از اخراج پرتغالیها از جزیره هرمز صورت گرفت.
منبع: شهبازی، عبدالله، زرسالاران یهودی و پارسی، ج۱، موسسه مطالعات و پژوهشی سیاسی، چاپ۱۳۷۷، ص۱۰۹-۱۰۵٫
لینک کوتاه: http://khbn.ir/Zof