اسرائیل برای تحقق اهداف توسعه­‌طلبانه‌اش علاوه‌بر حفظ برتری فنی چشم‌گیر به سود موجودیت اسرائیل در برابر همه کشورهای عربی و جهان اسلام، «کمیت عربی در مقابل کیفیت صهیونیستی» که قادر به تحمیل تسلیم بر عرب‌هاست، تفرقه‌­افکنی در جهان عرب را در دستور کار خود قرار داده است. صهیونیسم به مثابه ابزار امپریالیسم جهانی در جهان اسلام می‌کوشد تا با سیاست تفرقه بینداز و حکومت کن جنبش‌های اسلامی و عربی را در هم بکوبد.

پایگاه صهیون‌پژوهی خیبر، درون­مایه اصول صهیونیسم ساختن نه‌تنها یک مذهب بلکه یک ملت و یک دولت از یهودیت است که می‌کوشد تا همه یهودیان دنیا را با توسل به جنگ‌های توسعه‌­طلبانه در سرزمین موعود «اسرائیل بزرگ» گردهم‌آورد. از آن‌جا که صهیونیسم سلطه اقلیت استثمارگری در جهان است که با منشأ غربی در جهت اهداف استعماری و امپریالیستی خود در خاورمیانه پایگاهی به نام اسرائیل را به وجود آورده است. از این‌رو توسعه­‌طلبی در جوهره و ذات چنین جنبشی است.¹

از اهداف راهبردی و اعلام شده صهیونیسم، کوشش برای تشکیل «اسرائیل بزرگ» با گستره‌ای از «نیل تا فرات» است. آن‌ها این اشتهای سیری­‌ناپذیر خود را با توسل به تورات، رنگ و بوی مذهبی نیز می‌دهند و این‌گونه تبلیغ می‌کنند که براساس تعالیم مذهبی، سرزمین نیل تا فرات به فرزندان یهود اهدا شده است.² اسرائیل برای تحقق اهداف توسعه­‌طلبانه‌اش علاوه‌بر حفظ برتری فنی چشم‌گیر به سود موجودیت اسرائیل در برابر همه کشورهای عربی و جهان اسلام «کمیت عربی در مقابل کیفیت صهیونیستی» که قادر به تحمیل تسلیم بر عرب‌هاست³ تفرقه‌­افکنی در جهان عرب را در دستور کار خود قرار داده است. صهیونیسم به مثابه ابزار امپریالیسم جهانی در جهان اسلام می‌کوشد تا با سیاست تفرقه‌ بینداز و حکومت کن جنبش‌های اسلامی و عربی را در هم بکوبد.⁴ این موضوع در نوشته‌های نظریه‌پردازان و نویسندگان صهیونیست مانند «ارییه اورنشتاین» و «دیوید کاما» به روشنی آمده است.⁵

نویسنده: دکتر محسن محمدی

پی‌نوشت:

[۱]. طرح تقسیم فلسطین از سوی سازمان ملل متحد در ۱۹۴۷ مطرح شد که بر مبنای آن تشکیل دولت مستقل یهودی و عربی مورد تایید قرار گرفته بود و بیت‌المقدس نیز بین‌المللی اعلام شده بود. در این طرح به یهودیان که کمترین جمعیت را داشته و مالک سرزمین کمتر از ۶ درصد کل فلسطین بودند، ۵۷ درصد از کل سرزمین فلسطین را بخشید.«ر.ک: فلسطین و حقوق بین‌الملل، هنری کتان، ترجمه غلامرضا فدایی عراقی، ص ۷۷، تهران، امیر کبیر، ۱۳۶۸؛ ریشه‌های بحران در خاورمیانه، حمید احمدی، ص ۴۷۸ ـ ۴۷۶، تهران، کیهان، ۱۳۶۹.»

[۲]. ر.ک: طرح یهودیان قبرس، اسکار ک. آ. را بینوویچ، ص ۱۷، انتشارات هرتزل، نیویورک، ۱۹۶۲ م؛ حقایق و اباطیل فی تاریخ بنی اسرائیل، فوزی محمد حمید، ص ۶۳ ـ ۵۷؛ دارالصفدی، دمشقع ۱۹۹۴م؛ پرونده اسرائیل و صهیونیسم سیاسی، روژه‌گارودی، ترجمه نسرین حکمی، ص ۱۳۳، سازمان چاپ  و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، تهران، ۱۳۶۹.

[۳]. ر.ک: استراتژی صهیونیسم در منطقه عربی و کشورهای هم جوار آن، موسسه‌الارض ویژه مطالعات فلسطینی، ص ۲۷۷ ـ۲۷۵، انتشارات بین‌الملل اسلامی، بی‌جا، ۱۳۶۳.

[۴]. پویایی فرهنگ و تمدن اسلامی و ایران«از رکود تا بیداری اسلامی» ، علی اکبر ولایتی، ج ۲، ص ۱۰۵۸.

[۵]ر.ک: همان، ص ۱۹۰ ـ ۱۸۱؛ تروریسم مقدس اسرائیل، لیویا روکاچ، ترجمه مرتضی اسعدی، ص ۷۶ ـ ۶۷، کیهان ، تهران، ۱۳۶۵.

لینک کوتاه: http://khbn.ir/1jcL