-
شنبه, ۱۵ شهریور ۱۳۹۹، ۱۲:۰۹ ق.ظ

دیوید ایروینگ مشهورترین فرد منکر هولوکاست است که برای آشکارشدن واقعیت هولوکاست اسناد متقنی دارد. وی در رسانههای مختلف این اسناد را پخش کرده و این واقعه افسانهای را تکذیب کرده است. از نظر او واقعیت هولوکاست آشکارکردن یک تحریف تاریخی است.
پایگاه صهیونپژوهی خیبر، مسئله دروغین هولوکاست بسیاری از افراد را به خاطر انتقاد به این مسئله راهی زندان نمود یا مجبور به پرداخت جریمههای سنگین کرد. صهیونیسم و سرکردههای بسیاری از کشورهای غربی سرسختانه از این موضوع دفاع میکنند و نمیگذارند حتی کسی در مورد آن تحقیق کرده و یا حتی سوال بپرسد.
یکی از این افراد دیوید ایروینگ نویسنده، پژوهشگر و مورخ انگلیسی است. وی مدتها در زمینه جنگ جهانی دوم تحقیق و پژوهش کرده و از متخصصان تاریخ این جنگ به شمار میرود. از وی آثار زیادی در این حوزه به رشته تحریر درآمده و منتشر شده است.
او در آغاز کار آکادمیک هیچ حاشیه سیاسی نداشت، اما پس از مدتی که استاد تاریخ دانشگاه انگلستان بود با حکم دادگاه این کشور یک نژادپرست، یهودستیز و مروج افکار نئونازیسم خوانده شد. وی که در این زمینه بسیار تحقیق و کار آکادمیک کرده است، یکی از مشهورترین منکرین هولوکاست در روزگار ماست و به خاطر همین بارها مورد تعرض و ضرب و شتم قرار گرفته است.
وی از سال ۱۹۸۸ میلادی به صورت مکرر اعلام کرده که هولوکاست یک افسانه است و میگوید مدارکی در دست اوست که بر اساس آن کشتار دستهجمعی آلمان نازی هیچگاه اتفاق نیفتاده است. وی همچنین در این سال مدعی شد که با وجود همه تاکیدات و جریانسازیهای رسانهای که در همه این سالها درباره هولوکاست مطرح شده که در آشویتس لهستان اتفاق افتاده، دروغین بوده و اصلاً اتاق گازی وجود نداشته است.
وی معتقد است کشتار یهودیان به دست نازیها در اتاق گاز یک دروغ بزرگ است و حتی این دروغ بزرگ خود را نیز در جریان محاکمه اعلام داشته است. وی ادعای خود را در سال ۱۹۹۰ در یکی از گردهماییهای حزب ملی آلمان مطرح کرد، همچنین اشاره کرد، کوره آدمسوزی که در آشویتس به گردشگران و توریستها نشان داده میشود، ساختگی است.
به خاطر این ادعا شش سال بعد یعنی در سال ۱۹۹۶، دادستان آلمان علیه وی به اتهام شکستن قوانین محافظت از تاریخ و خاطرات کورههای آدمسوزی اعلام جرم کرده است. البته جای تامل دارد که وجود این قوانین خط قرمز صهیونیسم محسوب میشود و محققین را از کنکاش جدی باز میدارد و شبیه به این قوانین در فرانسه قانون گسو است و متخلفین از این قانون به مجازات مالی و زندان محکوم میشوند.
جالب است که انگلیس مدعی تمدن است و خود را متمدن میخواند، چنین قانونی را تصویب کرده و به همین دلیل دیوید ایروینگ به خانواده خود گفته که یکی از این روزها به خانه بازنمیگردد. اتهام وی دستکاری مدارک تاریخی برای از بین بردن شواهد هولوکاست است.[۱]
هولوکاست، تحریف تاریخی
هنگامی که در سال ۱۹۹۹ میلادی، این نویسنده و مورخ سرشناس انگلیسی در دو کتاب تاریخی خود به نام «خاطرات گیریلز» و «جنگ هیتلر» با ارائه مدارک و شواهد متقن و محکم ماجرای هولوکاست را زیر سوال برد و انتقاد کرد، صهیونیستها تلاش برای خنثیکردن آن را آغاز کردند. صهیونیستها در یک اقدام هماهنگ و در ابعاد وسیع تلاش نمودند تا اعتبار دیدگاه این تاریخدان که با اسناد متقن ادعای کشتهشدن شش میلیون نفر به دست هیتلر در جریان جنگ جهانی دوم را خدشهدار ساخت، زیر سوال ببرند.
در نتیجه این تلاشها دستگاه قضایی انگلستان او را تحت تعقیب قرار داد. چاپ این دو کتاب ایروینگ و استقبال بسیار زیاد مردم از این کتابها، صهیونیستها را بر آن داشت که کتابی را تحت عنوان «خاطرات آدولف آیشیمن» چاپ کنند که در آن به بازگویی و تشریح وقایع ساختگی در جریان هولوکاست بپردازند. پژوهشهایی که در پیرامون هولوکاست انجام شد، صهیونیستها و دولتهای حامی آنها را عصبانی کرد و به او و امثالش واکنش تندی نشان دادند.
تحقیق درباره هولوکاست به معنای بدنامکردن یهودیان نیست، بلکه به منظور آشکار کردن یک تحریف تاریخی و بازنگری در نوشتههای تاریخی در این زمینه انجام شده است. حدود یک سال قبل، ایروینگ در مصاحبه طولانی با یک نویسنده آمریکایی که متن آن مصاحبه در هفتهنامه «آبزرور» چاپ لندن منعکس شد، تصریح کرد: «نهادها و موسسات وابسته به صهیونیستها در کشورهای مختلف که از جمله آنها میتوان به «مجمع مقابله با بدنامکردن» نام برد، به سمپاشی علیه او سرگرم هستند». این سخنان بیانگر این است که صهیونیستها تا چه میزانی به هولوکاست و افشای حقایق مربوط به آن حساساند و حتی تحقیقات علمی در این زمینه را نمیتوانند تحمل کنند.
صهیونیستها برای مقابله با مقالات و سخنهای منتقدین هولوکاست فیلمی به نام «فهرست شیندلر» ساختند که در پی طرح هولوکاست در افکار عمومی جهانی بودند. در این فیلم به مردم نشان داده میشود که یهودیانی در جریان جنگ جهانی دوم در اردوگاهی به نام آشویتس قرار دارند تا سوزانده و خفه شوند. ایروینگ در پاسخ به این فیلم عنوان کرد: «برخلاف ادعای صهیونیستها در این اردوگاه هیچ زندانی یهودی با گاز از بین نرفته و حمام گازی که در این فیلم به مردم نشان داده میشود به کلی ساختگی بوده و اساسا سقف حمامهای این اردوگاه که ادعا میشود اتاق گاز بوده، هیچ سوراخی برای انتشار گاز نداشته است. عمده زندانیانی که در این اردوگاه جان سپردند به خاطر ابتلا به بیماری (تیفوس) در گذشتند و اجساد آنان به دلیل جلوگیری از انتشار ویروس در محفظههای مخصوص که در اروپا رواج دارد به خاکستر تبدیل شده است».
برخی از مدارک مشخص میکند اتاق گازی که اکنون در این اردوگاه بازسازی شده، در سال ۱۹۴۸ به عنوان محلی برای جلب توریستها ساخته شده است و شمار تمام یهودیانی که در طول دومین جنگ جهانی در اردوگاه آشویتس مردهاند حداکثر به ۱۰۰ هزار میرسد.[۲]
پینوشت:
[۱] .یهودی ستیزی، واقعیت یا دستاویز سیاسی، فصل پنجم، ص ۲۴۷
[۲] . موسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی؛ www.zionism.pchi.ir
لینک کوتاه: http://khbn.ir/dXgH11I