با شکست مسیحی‌ها در جنگ‌های صلیبی، یک نفرت عمومی در انگلیس نسبت به یهودیان شکل گرفت. مردم، یهودیان را متهم به ارتکاب هرگونه جنایتی می‌کردند و در آخر این نفرت منجر به صادر شدن اعلامیه بالفور شد که راه اشغال فلسطین را برای یهود هموار ساخت.

پایگاه صهیون‌پژوهی خیبر، کتاب «555»، نوشته شمس‌الدین رحمانی از مصائبی می‌گوید که محصول حضور صهیونیسم و اسرائیل در غرب آسیا است. متن زیر بخش اول از کتاب ۵۵۵ است.

اعلامیه بالفور، اعلامیه‌ای است که در سال ۱۹۱۷ میلادی به وسیله وزیر خارجه انگلیس، لرد جیمز بالفور صادر شد و تاسیس کانون ملی یهود در فلسطین را رسماً از طرف دولت انگلیس تضمین کرد. هر ذهن کنجکاوی می‌خواهد بداند که چرا انگلیس این اعلامیه را داد؟ و علت خطاب قراردادن لرد روچیلد در این اعلامیه چه بود؟ و چرا در این سال؟

اندره موروا نویسنده یهودی می‌نویسد: «ادوارد اول در سال ۱۲۹۰م کلیه یهودی‌ها را از انگلستان اخراج کرد ... شکست مسیحی‌ها در جنگ‌های صلیبی منجر به تحریک یک نفرت عمومی انگلیسی نسبت به یهودیان شده بود ... مردم یهودیان را متهم به ارتکاب هرگونه جنایتی می‌کردند. اشرافی که به یهودیان بدهکار بودند، می‌خواستند هرچه زودتر از بدهکاری‌ها و بستانکاران خود خلاص شوند. رفتار ادوارد نسبت به یهودیان از سایرین، جوانمردانه‌تر بود.»

یهود در سراشیبی نفرت

ویل دورانت پس از نقل مسائل مالی یهودی‌ها از بیش از یک قرن قبل از این واقعه به این جریان می‌پردازد و می‌نویسد: «...پادشاهان انگلیسی، گاهی در مورد آن اتباعی که به یهودیان بدهکار بودند، با صدور فرامینی، تعهد پرداخت فرع (نزول پول) یا اصل یا هر دو را باطل می‌ساختند (به علت فشاری که به مردم می‌آمد و احتمال ناآرامی می‌رفت).... در سال ۱۲۱۰م جان لکند پادشاه انگلستان فرمان داد که کلیه یهودیان کشور، اعم از مرد و زن و بچه را زندانی کنند. مبلغ ۶۶۰۰۰ مارک – هر مارک معادل نیم پوند نقره با قوه خرید شاید پنجاه برابر امروز – از آن‌ها باج گرفتند ... در سال ۱۲۳۰م هنری سوم با این اتهام که یهودیان سکه ریج مملکت را تراشیده‌اند – و ظاهراً برخی به این عمل دست زده بودند- یک سوم کلیه اموال منقول یهودیان انگلیس را توقیف کرد.»

ادوارد اول وام‌دادن به قصد رباخواری را اکیداً ممنوع کرد و با این همه وام‌گرفتن، کماکان این عمل ادامه یافت و چون این امر مستلزم خطر زیادتری بود، میزان ربح (یعنی بهره) افزایش گرفت. ادوارد دستور داد تا کلیه یهودیان انگلیس را بازداشت و اموالشان را ضبط کنند. از جماعت یهودی ۲۸۰ نفره در لندن تکه‌تکه، چهار شقه و به‌دار آویخته شدند. عده دیگری در ولایات به قتل رسیدند و اموال صدها نفر یهودی به نفع خزانه مملکتی ضبط شد.

تاریخ تمدن، ویل دورانت، جلد چهارم، ص۴۸۲

لینک کوتاه: http://khbn.ir/Unzyt