می‌توان با استناد به آیه ۱۴۶ سوره مبارکه بقره گفت که یهودیان یکی از مهم‌ترین عواملی هستند که موجب به وجود آمدن واقعه عظیم عاشورا شدند.

پایگاه صهیون‌پژوهی خیبر، در آیه ۱۴۶ سوره مبارکه بقره آمده است: «الَّذِینَ آتَیْنَاهُمُ الْکِتَابَ یَعْرِفُونَهُ کَمَا یَعْرِفُونَ أَبْنَاءَهُمْ و َإِنَّ فَرِیقًا مِنْهُمْ لَیَکْتُمُونَ الْحَقَّ وَهُمْ یَعْلَمُونَ». خداوند در این آیه می‌فرماید: «گروهی که ما بر آن‌ها کتاب فرستادیم، (محمد صلّی اللّه علیه و آله و سلّم و حقّانیّت) او را به خوبی می‌شناسند، همان‌گونه که فرزندان خود را، و لکن گروهی از آنان (از راه عناد) حق را کتمان می‌کنند در صورتی که علم به آن دارند».

آیا این آیه راجع به اوصیاء پیامبر نیز تداوم پیدا می‌کند؟ یا این آیه فقط خاص پیامبر اسلام است؟ در ادامه پاسخ حجت‌الاسلام و المسلمین استاد مهدی طائب به این پرسش تقدیم خواهد شد:

مرور یک روایت از شیخ صدوق

اگر آیه خاص حضرت رسول (ص) باشد، دیگر بر اساس این آیه بعد از پیامبر به دنبال یهودی نمی‌رویم؛ اما اگر این خاص حضرت نباشد، حوادث پس از ایشان را نیز بایستی در این آیه جستجو کرد. می‌خواهم عرض کنم، این آیه برای ائمه (ع) نیز صادق است؛ به دلیل اینکه اطلاعاتی که آن‌ها راجع به پیامبر داشتند، مانند همین اطلاعات را راجع به ائمه (ع) نیز داشتند.

روایتی است از مرحوم صدوق که ایشان در «کمال‌الدین» نقل می‌کنند: در دوران غیبت در کشمیر یهودی، مسیحی، بوداعی و زرتشتی وجود داشته و حاکم منطقه کشمیر برای رتق و فتق امور دینی هیئتی بین این‌ها تشکیل داده بود و بزرگان آنان طبق مذاهب خود فتوا می‌دادند.

روزی بحثی بین این‌ها اتفاق می‌افتد؛ تقریباً همگی می‌گویند که در کتب آن‌ها راجع به پیامبر آخرالزمان اطلاعاتی آمده و خوب است تحقیقی راجع به این مسئله صورت گیرد. یکی از این افراد که ظاهراً او توراتی است مأمور تحقیق می‌شود؛ او پس از ورود به کابل و بعد از اینکه اموالش دزدیده می‌شود، میهمان فرماندار کابل می‌شود؛ فرماندار این شخص توراتی را به استاندار وقت معرفی می‌کند. استاندار نیز عده‌ای را جمع می‌کند و آن شخص درخصوص پیامبر آخرالزمان سؤال می‌کند و حاضرین نیز پاسخ می‌دهند که آخرین پیامبر ظهور کرده است.

پس از این، شخص توراتی از مردم می‌خواهد که اوصاف پیامبر آخرالزمان را بیان کنند؛ جمعیت اوصاف را بیان کرده و می‌گویند البته پیامبر از دنیا رفته است؛ آن فرد توراتی تأیید کرده و سپس می‌گوید طبق اطلاعات ما، پیامبر آخرالزمان دارای جانشین است؛ جمعیت جانشین را با لقب معرفی می‌کنند و شخص یهودی اسم جانشین پیامبر را جویا می‌شود؛ جمعیت می‌گویند که نام جانشین، «عبدالله بن عثمان» است.

شخص یهودی می‌گوید اوصافی که گفته شد، همان وصفی است که در کتاب تورات و سایر کتب ما آمده، اما نام جانشینی که گفتید، اسم جانشین پیامبر آخرالزمان نیست؛ جانشین حقیقی پیامبر آخرالزمان، عموزاده و داماد اوست که برادر پیامبر محسوب می‌شود. پس از این مشاجره‌ای میان جمعیت و آن یهودی به وجود می‌آید.

فرماندار، فرد توراتی را به شخصی به نام «حسین بن اشکیب» معرفی می‌کند تا این شخص پاسخ‌گوی سؤالات شخص مزبور باشد. گویا اشکیب فرد مطلعی بوده و حرف جمعیت را نقض کرده و می‌گوید نام جانشین پیامبر آخرالزمان، «علی» است، که داماد پیامبر است و همه اطلاعات را به فرد یهودی منتقل می‌کند و این فرد نیز مطالب دریافت شده را منطبق با کتب دینی خود دانسته و تأیید می‌کند.

آگاهی یهودیان نسبت به حقانیت اهل بیت (ع)

بنابراین این ماجرا نشان می‌دهد، آیه «یَعْرِفُونَهُ کَمَا یَعْرِفُونَ أَبْنَاءَهُمْ» درخصوص همه اهل بیت است، چراکه این فرد توراتی تمامی مشخصات حضرت علی (ع) را در اختیار داشت. این یهودی، در دوران غیبت صغری و یا کبری این سفر را انجام داد و لذا این ماجرا به حدود ۲۰۰ یا ۳۰۰ سال پس از دوران حضرت رسول (ص) باز می‌گردد.

پس در توراتی که در آن زمان بوده، چنین اطلاعاتی درخصوص امیرالمؤمنین (ع) وجود داشته است؛ پس اگر یهودیان به تعبیر قرآن کریم «یَکْتُمُونَ الْحَقَّ وَهُمْ یَعْلَمُونَ» هستند، به دلیل حسادت و نبرد و دشمنی در زمان پیامبر اکرم (ص) این مسئله را اعلام نمی‌کردند؛ همچنین به همین دلایل در زمان امام حسین (ع) نیز مطلبی را عنوان نکردند.

بنابراین می‌توان با استناد به آیه ۱۴۶ سوره مبارکه بقره گفت که یهودیان یکی از مهم‌ترین عواملی هستند که موجب به وجود آمدن واقعه عظیم عاشورا شدند.

لینک کوتاه: http://khbn.ir/YJgjWua