-
چهارشنبه, ۱۴ آبان ۱۳۹۹، ۱۱:۳۷ ق.ظ
چطور می‌شود مسلمانان آزادانه فسادها را انجام دهند تا جایی که کل حکومتشان از دست برود؟ این اتفاق به یک‌باره نبوده است، بلکه طی ۸۰۰ سال تلاش مسیحیان و ذره‌ذره تزریق‌کردن فساد در بین مردم مسلمان اندلس توانستند به اهدافشان برسند.
پایگاه صهیون‌پژوهی خیبر، دکتر اسماعیل شفیعی سروستانی در نود و سومین نشستی که در موسسه موعود پیرامون مهدویت و آخرالزمان برگزار شد، به سخنرانی پرداخت که به مسئله فروپاشی نظام اسلامی در اسپانیا اشاره داشت. متن زیر قسمت مهمی از سخنرانی دکتر شفیعی سروستانی در این همایش است. (این همایش پیش از سال 1399 برگزار شده و متن ذیل، در تاریخ فعلی بازنشر می‌گردد).
در طول تاریخ چنین بوده است که کسانی در دنیا اشتباه میکنند و برای نسل‌های آینده درس عبرت می‌شوند و دولت‌ها و حکومت‌هایی که در طول تاریخ به قدرت رسیده‌اند، انگار که تمام تاریخ از یادشان رفته است و عبرت‌های تاریخ را فراموش میکنند.
عده‌ای معتقدند که تاریخ دوباره تکرار می‌شود، همان اتفاق‌ها می‌افتد و اصولا دنیا را دوباره تکان می‌دهد و اگر ما متوجه گذشته نباشیم، هر آن چیزی که برای گذشتگان رخ داده است، برای ما هم اتفاق می‌افتد. نکته دیگر جابه‌جا شدن حکومت‌ها است.
زمانی که مسلمان‌ها در غزوه احد شکست خوردند، با خود گفتند که چرا ما شکست خوردیم؟ مگر به ما وعده پیروزی داده نشده بود؟ در اینجا خداوند می‌فرماید که پیروزی‌ها در بین اقوام جابه‌جا می‌شود تا آنان که ایمان آورده‌اند، مشخص شوند. در بیان این مسئله فردی از امام صادق (ع) سوال کرد که حکومت‌ها در طول تاریخ چگونه بوده‌اند؟ امام (ع) فرمودند: از زمان حضرت آدم تاکنون حکومت‌ها دوگونه بودند که دولت خدا و ابلیس. هر حکومتی در این دنیا ظرفی دارد و هر زمان این ظرف پر شود، عجلش فرارسیده است و عمر این حکومت به پایان رسیده است و موعد آن نه ذره‌ای دیر می‌شود و نه زود، بلکه در موعد مقرر از بین می‌رود.
مردم در رسیدن به قوم حق مختلف هستند و همه هلاک می‌شود، جز کسانی که خداوند به آنها رحم کرده است و آن شیعیان هستند، این جمله و مطلب از امام معصوم است. یکی دیگر از عوامل نابودی حکومت‌ها فساد می‌باشد، فساد مثل موریانه جان حکومت‌ها را می‌خورد و شاید این فساد به صورت کوچک ایجاد شود ولی طولی نمی‌کشد که از بین می‌برد.
تجربه تاریخی اندلس
در قسمت دوم از این همایش دکتر محمدحسین رجبی دوانی استاد دانشگاه به بیان سخنرانی پرداخت و از نمونه تجربه تاریخی اندلس سخن به میان آورد. وی در مهم‌ترین بخش سخنرانی خود به مشکلات اندلس و اتفاقات پیش روی آن سخن به میان آورد:
اندلس در سال ۹۲ هجری شمسی به دست مسلمانان افتاد، داستان از این قرار است که مسلمانان اندلس از خلیفه مسلمانان درخواست کمک کردند و او سپاهی را از الجزایر امروز به سمت اندلس به فرماندهی طارق بن زیاد فرستاد که موفق به فتح اندلس شدند. نباید هیچگاه دشمن را دست‌ِکم گرفت چرا که مسلمانان پس از پیروزی، قومی را که به پشت کوهستان‌های شمال اسپانیا رانده بودند و همان دشمنان پس از ۸۰۰ سال کاری کردند که مسلمانان شکست بخورند و به مناطق آفریقایی برگردند.
در آن زمان اروپایی‌ها در عقب‌ماندگی و بربریت کامل بودند و واقعا در بی‌فرهنگی و کثافت زندگی می‌کردند، در حمله مسلمانان به فرانسه مسلمانان تا جنوب پاریس پیش رفتند و در رویارویی با لشکریان فرانسوی از بربریت آنها بسیار تعجب کردند. بعد از قرن‌ها حکومت مسلمانان بر اندلس، حکومت‌های مختلفی از مسلمانان در اسپانیا پدیدار شدند که این حکام برای از بین بردن حکومت مسلمانی که همسایه آنها بودند با کفار متحد می‌شدند تا حکومت مسلمانی را از بین ببرند و بر این باور نبودند که این عمل اشتباه آنها باعث تضعیف اسلام و مسلمین می‌شود.
همین حاکمان اموی با اشتباهات بسیارشان موجب از دست دادن نیمی از حکومت اندلس شدند که تا فرانسه کشیده می‌شد، همین کسانی که با مسلمانان برای از بین بردن مسلمانان متحد می‌شدند، حال شروع به از بین بردن مسلمانان متحدشان کرده بودند و بعد از پیشرفت مسیحیان در سرزمین‌های مسلمانان حاکمان مسلمان تصمیم گرفتند که با یکدیگر متحد شوند تا بتوانند دگربار در اروپا به پیش بروند.
پس از اتحاد مسلمانان و شکست مسیحیان طولی نکشید که حکام جدید همچون حکام قبلی به فساد مشغول شدند و عنان حکومت را عملا از دست دادند، به همین شکل بود که هر چه مسلمانان بیش‌تر در فساد فرو می‌رفتند، مسیحیان بیش‌تر بر سرزمین‌های آنان در اندلس چیره می‌شدند.
تلاش برای تزریق فساد در مسلمانان اندلس
آخرین دولتی که از مسلمان‌ها در اندلس نفس می‌کشید دولت بنی نصیر بود که هر چقدر رو به ضعف می‌رفت، اسپانیایی‌ها قوی‌تر و قوی‌تر می‌شدند و تا جایی پیشروی کردند که برای مسلمانان تنها منطقه‌ای از جنوب اسپانیا باقی ماند، ولی به موازاتشان اسپانیایی‌ها به ابر قدرتی در اروپا تبدیل شده بودند که به تنهایی نیمی از اروپا را به تسخیر خود درآوردند.
مدتی نگذشت که مسلمان‌ها همان منطقه کوچک را هم از دست دادند و قبل از ورود مسیحیان به شهرشان چنین عهد بستند که مسلمانان آزاد هستند و مسیحیان نباید آنها را مجبور به تغییر دین کنند، طولی نکشید که چنان بر این مسلمانان سخت گرفتند که آنان یا مجبور به فرار بودند و یا اینکه تقیه کنند. آنان که فرار کردند اکثرا در تنگه جبل الطارق غرق شدند و کسانی که تقیه را پیشه کردند همه را در دادگاه‌های اعتقادی به چوبه اعدام سپردند یا همه را زنده‌زنده آتش زدند.
بدانید که در اروپا تنها جایی که کم‌ترین درصد مسلمانان را دارد، همین اسپانیا است و همین‌ها برای روزی که مسلمانان را در آتش سوزاندند جشنی برپا میکنند تا آن روز را به عنوان روز قدرت اسپانیا زنده نگه دارند؛ حال چرا مسلمانان به این روز افتادند؟ وقتی که در اسپانیا به قدرت رسیدند تحت تاثیر اعمال اقوام بومی آن منطقه قرار گرفتند و به همین سبب دچار فسادهای اخلاقی از جمله شراب‌خواری و فحشا شدند.
چطور می‌شود مسلمانان چنین آزادانه این اعمال را انجام دهند تا جایی که کل حکومتشان از دست برود؟ این اتفاق به یک‌باره نبوده است، بلکه طی ۸۰۰ سال تلاش مسیحیان و ذره‌ذره تزریق‌کردن فساد در بین مردم مسلمان توانستند به اهدافشان برسند. اولین باری که این نوع فسادها کلید خورد در جشن‌های کریسمس مسیحیان در بین مسلمانان بود که جوانان مسلمان به این جشن‌ها می‌رفتند، به رقص و عیش و نوش می‌پرداختند.
در ادامه این ماجرا کشیش‌های مسیحی افرادی را اجیر می‌کردند که به ساحت مقدس حضرت رسول(ص) توهین کنند و پس از اعدام این افراد دست به شورش می‌زدند، اما مسیحیان پس از اینکه دیدند تاثیر چندانی ندارد، شروع به فساد کردند و دختران مسیحی را وا می‌داشتند تا به دنبال جوانان مسلمان بروند و آنان را جذب خود کنند تا به آرامی این جوانان را در فساد غرق کنند و به اهدافشان برسند.
اینگونه بود که افراد بسیار زیادی با ایجاد فاحشه‌خانه‌ها و رقاص‌خانه‌ها جوانان مسلمان را به فساد کشیدند و برعکس آن، جوانان مسیحی با آموختن علم طب و همچنین علم‌هایی به دنبال پیشرفت مسیحیت بودند مانند ابن هیثم آندلسی که یکی از دانشمندان بزرگ مسلمان است که علم مسلمانان را در اندلس نشان می‌دهند. از همین بابت مسیحیان با دزدیدن علم مسلمانان توانستند الان به این پیشرفت چشم‌گیر دست پیدا کنند و این‌ها همانان هستند که وقتی مسلمانان علم طب را به حد اعلا رسانده بودند، مسیحیان در جهل کامل به سر می‌بردند و حال ندای علم و پیشرفت می‌دهند.
خبرنگار: حیدر احمدی
لینک کوتاه: http://khbn.ir/Q2odW