پایگاه صهیون‌پژوهی خیبر

به نظر می‌رسد ممنوعیت ورود واکسن آمریکایی و انگلیسی کرونا یک بحث امنیتی است و بحث معقولی نیز است.  دفع منطقی این خطر عملا با وارد نشدن واکسن است. دفع این خطر بدون ممنوعیت واردات امکان پذیر نیست چون نیازمند تعداد بالایی واکسن هستیم.

پایگاه صهیون‌پژوهی خیبر؛ تقریبا یکسالی می‌شود که ویروس منحوس کرونا جهان را فراگرفته و هر روز بر تعداد فوتی‌های آن افزوده می‌شود. با این وجود جامعه پزشکی از نخستین روزهای شناسایی این ویروس، کار خود را برای تولید واکسن علیه کرونا آغاز کرده و تاکنون نیز موفقیت‌هایی کسب کرده است.

دانشمندان ایران اسلامی نیز هم پا با جامعه جهانی برای تولید واکسن ایرانی کرونا تلاش‌های شبانه روزی داشته و موفق شدند در این زمینه اقدامات خوبی داشته باشند. با این وجود عده‌ای در داخل کشور به سبب منافع مادی و اغراض سیاسی این موفقیت را زیر سوال برده و تأکید دارند که واکسن ایرانی کرونا مشکلی را حل نمی‌کند و بهترین راهکار استفاده از واکسن آمریکایی و انگلیسی است.

رهبر معظم انقلاب نیز چندی پیش با توجه به کارنامه سیاه آمریکا و انگلیس در برخورد با ملت ایران، در رسانه ملی اعلام کردند که خرید واکسن کرونا از این دو کشور ممنوع است و باید به فکر استفاده از واکسن کشورهای دیگر بود. پس از سخنان معظم له عده‌ای که منافع خود را در خطر دیدند به صورت گسترده در فضای مجازی و حقیقی اقدام به شایعه پراکنی کردند.

پایگاه صهیون‌پژوهی خیبر نیز برای بررسی مطالب مطرح شده درباره واکسن آمریکایی و انگلیسی کرونا گفت‌وگویی با دکتر میثم سیدی‌فر، متخصص اقتصاد مدیریت دارو و پژوهشگر دانشگاه علوم پزشکی تهران داشته که در ادامه متن آن را ملاحظه می‌کنید؛

خیبر: استاد شما دلایل ممنوعیت ورود واکسن آمریکایی و انگلیسی کرونا به ایران را چه می‌دانید؟ دلایل فنی است یا امنیتی؟

اولین نکته این است که ارتباط دادن تکنولوژی به یک کشور خاص چندان کار درستی نیست، مثلا بیان کنیم واکسن‌های آمریکایی چون mRNA هستند پس ما از آن‌ها استفاده نمی‌کنیم به نظر صحیح و منطقی نیست. چون چه بسا در آینده کشورهایی چنین واکسن‌هایی را تولید و به بازار عرضه کنند، همان گونه که در کشور ما نیز بر روی این واکسن‌ها در حال تحقیق و کار هستند.

بنابراین نگرانی‌ها و حساسیت‌های که به دلایل فنی بر روی واکسن سازی وجود دارد را علی القاعده نمی‌توان به یک کشور خاصی متصل کرد. درباره این مباحث علمی و تخصصی نیز در محافل تخصصی گفت‌وگو می‌شود و براساس نتایج، افراد مسئول تصمیم‌گیری و در نهایت اجرا می‌کنند. البته افراد جامعه می‌توانند حق انتخاب داشته باشند که از چه واکسنی استفاده کنند، آیا واکسیناسیون داشته باشند یا خیر.

موضوع دیگر این‌که در واکسیناسیون دو رویکرد وجود دارد. رویکرد اول: با واکسیناسیون به دنبال قطع زنجیره انتقال بیماری باشیم که برای نمونه درباره ویروس کرونا عملا باید بیش از 50 میلیون نفر را در کشور واکسینه کنیم. این کار در حال حاضر برای ما و بسیاری از کشورهای دیگر امکان پذیر نیست، چون تهیه این میزان دوز کار بسیار سختی است.

رویکرد دوم: با واکسیناسیون کردن به دنبال کاهش مرگ و میر باشیم، یعنی واکسن را به گروه‌های پرخطر و افرادی که در معرض این ویروس هستند، تزریق کنیم تا میزان مرگ را کاهش دهیم. براساس رویکرد دوم می‌توان محاسباتی را داشت.

اگر ما فرض کنیم بخواهیم برای 5 میلیون نفر(گروه‌های پرخطر و افراد در معرض ویروس) واکسن کرونا تهیه کنیم، نیازمند 10 میلیون دوز واکسن هستیم. براساس آمار رسمی جهان تاکنون 100 میلیون نفر مبتلا به کووید 19 شناسایی شده‌اند که از این تعداد 2 میلیون نفر فوت شده‌اند. یعنی 2 درصد نرخ مرگ بابت کووید 19 وجود دارد.

نکته دیگر این‌که 100 میلیون نفر شناسایی شده افراد شناخته شده و پرخطر هستند. براساس گزارش‌ها 10 تا 15 درصد افرادی که در معرض ویروس قرار می‌گیرند علائم شدیدی از خود نشان می‌دهند، پس این 100 میلیون نفر جزو 10 تا 15 درصد افرادی هستند که گرفتار ویروس کرونا شدند.

اگر بر فرض واکسنی که می‌خواهیم استفاده کنیم – به جز کشورهای که واردات واکسن از آن‌ها ممنوع اعلام شده است – أثر بخشی‌اش 70 درصد باشد - البته بیشتر از 70 درصد هم اعلام شده است - بدین معناست که 70 درصد جامعه 5 میلیون نفری(افراد پر خطر و در معرض ویروس) ایران یعنی 3 میلیون 500 هزار نفر ایمن می‌شوند.

باز هم فرض می‌کنیم واکسن عوارض جانبی ندارد. حالا 1 میلیون 500 هزار نفر باقی مانده مجدداً احتمال ابتلایشان وجود دارد و چون 2 درصد افراد مبتلا فوت می‌کنند، پس اینبار به جای 12 هزار نفر در مقایسه با 5 میلیون نفر(گروه‌های پرخطر و افراد در معرض)، 3 هزار و 600 نفر(براساس 1 میلیون 500 هزار نفر که پس از تزریق واکسن احتمال مرگشان وجود دارد) فوت می‌کنند.

حال اگر بخواهیم از واکسن مودرنا یا فایزر و یا آکسفورد استفاده کنیم که براساس مطالعات، أثر بخشی دو واکسن بالای 90 درصد و یکی کمتر از 90 درصد اعلام شده - ولی میانگین 90 درصد نظر می‌گیریم - با محاسبات بالا با این واکسن‌ها عملا 4 میلیون 500 هزار نفر(از 5 میلیون نفر افراد گروه‌های پرخطر ایرانی) ایمن می‌شوند و جمعیتی که باقی می‌ماند به جای 12 هزار نفر، 1200 نفر کشته خواهیم داشت. تا این‌جا بحث‌ها، تخصصی داروسازی و پزشکی است. در جهان نیز براساس این داده‌ها تصمیم‌گیری می‌شود. ولی تمام بحث این نیست.

خیبر: یعنی به خاطر عامل دیگری واردات این واکسن‌ها ممنوع شده است؟

نکته اصلی، بحث امنیتی است که به سبب استفاده از واکسن وجود دارد. با توجه به این‌که واکسن سفارشی است، یعنی پیش از تولید سفارش داده می‌شود - در حالی که بیشتر داروها و واکسن‌ها به صورت کلی تولید می‌شوند، سپس توسط کشورها برای مصرف خریداری می‌شوند، یعنی واکسن از قبل به صورت آماده تولید شده و کشورها آن را خریداری می‌کنند - ولی کرونا به علت نیاز بالای به واکسن به صورت سفارشی تولید می‌شود، یعنی برای نمونه کشور ایران با یک شرکت تولیدی قرارداد می‌بیندد که فلان مقدار واکسن برای او تولید کند. وقتی تولید می‌شود کاملا مشخص است که این واکسن‌ها قرار است به ایران تحویل داده شوند. پس یکی از نکات اختصاصی بودن تولید است.

نکته دیگر مصرف همزمان واکسن است. داروهای دیگر وقتی تهیه می‌شوند در طول زمان مصرف می‌شوند، ولی واکسن کرونا قرار است به صورت همزمان و در مدت زمان کوتاهی به بخش قابل توجهی از جامعه تزریق شود و آن جامعه سالم شامل افراد سالم نیز می‌باشد. پس نکته دوم مصرف همزمان واکسن و تزریق آن به جامعه سالم است.

این‌ها نکاتی است که می‌تواند خطر امنیتی واکسن را بالا ببرد. این بحثی نیست که مربوط به داروساز و پزشک باشد، بلکه متخصص امنیت می‌تواند درباره آن نظر بدهد. در این صورت بحث کشورها معنا پیدا می‌کند. چون گفتیم بحث تکنولوژی مربوط به کشورها نیست ولی امنیت و دشمنی مربوط به کشورها است و ما در اینجا با آن عملا مواجه هستیم.

خیبر: برخی معتقدند شاید درباره این موضوع گرفتار توهم دشمنی و توطئه شده‌ایم، نظر شما چیست؟

اولاً، ایالات متحده آمریکا در استفاده از عامل نارنجی سابقه دارد که أثرات نسلی زیادی برجا گذاشته است. ثانیاً، اقدامات و آزمایشات فراوانی در این کشور برای آزمایش سلاح‌ها زیستی بر روی زندانیان و مردم انجام گرفته شده است و ثالثاً، سرمایه‌گذارهای بزرگی آمریکا درباره تسلیحات زیستی داشته و براساس گفته خودشان 13 هزار دانشمند در این راه کشته شده و بیش از 100 بیلیون دلار سرمایه‌گذاری داشته‌اند. به همین دلیل به نظر می‌رسد نمی‌توانیم بگویم این خطر متوهمانه است، بلکه خطر جدی است.

همچنین ما در حال حاضر در جنگ هستیم و دشمنان از این‌که بخواهند آسیبی به ما بزنند و مشکلات را بیشتر کنند، ابایی ندارند، کما این‌که در تحریم‌ها شاهد این مسائل بودیم. حتی مشکلات ایجاد شده برای بیماران ایرانی سبب تغییر رفتار آن‌ها نیز نشد. به همین دلیل با توجه به این مسائل به نظر می‌رسد یک بحث امنیتی وجود دارد که متخصصانش باید در این خصوص ابزار و اعلام نظر را داشته باشند.

خیبر: آیا این موضوع می‌تواند ما را با خطر و مشکلی بزرگتر از کرونا روبرو کند؟

اگر فرض بگیریم کشورهای متخاصم ما تنها 2 درصد در واکسن‌ها اعمال دشمنی کنند کما این‌که امکان آن وجود دارد و در واکسیناسیون کزازی که در کنیا انجام دادند، متهم به عقیم‌سازی زنان کنیایی شدند، شواهد و قرائن نیز وجود دارد که بیش از این دشمنی دارند، ولی فرض می‌کنیم تنها 2 درصد اعمال خباثت کنند و باز هم در حالت خوشبینانه بگوییم تنها 20 درصد آن 2 درصد خباثت خطرناک است و 80 درصد مشکلی ندارد و تنها به کشور ضرر اقتصادی می‌زند، در 10 میلیون دوز واکسنی که می‌خواهیم بگیریم چیزی حدود 40 هزار نفر - بابت 2 درصد و 20 درصد خطرناک از آن 2 درصد – درگیر(گرفتار مرگ) می‌شوند، این در حالی است که کرونا تنها می‌تواند 12 هزار نفر را(براساس آمار 5 میلیون نفر) بکشد، یعنی عملا ما 3 برابر خطر بیشتری از کرونا خواهیم داشت، آن هم با هزینه اضافه.

البته باز هم تأکید می‌کنم این بحث تخصصی داروسازی و پزشکی نیست بلکه امنیتی است که باید متخصص آن در این زمینه نظر بدهد و افرادی که متخصص نیستند باید نظر متخصص را قبول کنند. به همین دلیل به نظر می‌رسد ممنوعیت ورود واکسن آمریکایی و انگلیسی کرونا یک بحث امنیتی است و بحث معقولی نیز است. چون با حساب دو دوتا چهارتا متوجه شدیم با ورود این واکسن‌ها، خطری بزرگتر از خطر کرونا ما را تهدید خواهد کرد.

خیبر: شاید بتوان با نظارت کیفی این خطر را رفع کنیم.

با توجه به درصدی(2 درصد) که گرفتیم _ درصد پایینی است - ما نمی‌توانیم تمام نمونه‌های واکسن را آزمایش کنیم. معمولا نمونه‌برداری به صورت رندوم صورت می‌گیرد ولی اینجا چون در نظر می‌گیریم که خباثتی صورت گرفته است - مثلا در خباثتی که علیه کنیا انجام شد این گونه نبوده که تمام واکسن‌ها آلوده باشند، بلکه واکسن‌های آلوده در میان واکسن سالم بودند این گونه نیست که تمام واکسن‌ها را آلوده کنند، همچنین در تشخیص و کنترل آن مشکلات فنی وجود دارد ولی فارغ از این بحث فنی - باز هم چون تعداد در نظر گرفته زیاد نیست با برداشت رندومی نیز به راحتی نمی‌توان خطر را متوجه شد و از آن پیشگیری کرد.

دفع منطقی این خطر عملا با وارد نشدن واکسن مسیر است. دفع این خطر بدون ممنوعیت واردات امکان پذیر نیست چون نیازمند تعداد بالایی واکسن هستیم و همه 10 میلیون دوز را نمی‌توان چک کرد و اگر تنها 1 تا 2 درصد هم آلوده باشد درصد قابل توجهی از مردم را آلوده می‌کند.

خیبر: یعنی ممکن است انگلستان در این خباثت با آمریکا همکاری داشته باشد؟

در خباثت‌های که آمریکا علیه منطقه ما داشته، انگلیس نیز همکاری کرده است. تمام حمله‌هایی که آمریکا به کشورهای منطقه ما داشته تجاوز بوده و هیچ کدام مجوزی از سازمان ملل نداشته است، به همین دلیل باید خسارت جنگ افروزی خودشان در منطقه را به کشورها پرداخت کنند. در حالی که آمریکا به هیچ قانون بین‌المللی پایبند نیست. این نشان می‌دهد آمریکا و انگلیس نسبت به مردم این منطقه خصومت دارند و اگر دستشان برسد از هیچ خباثتی کوتاهی نمی‌کنند، با مردم ما نیز به صورت آشکار دشمنی دارند.

انتهای پیام/