در بررسی‌های صورت گرفته در قرآن کریم، می‌توان به سه دسته از آیات در مورد قوم یهود اشاره کنیم: دسته اول، آیاتی هستند که صرفاً به تاریخ تحول قوم بنی‌اسرائیل پرداخته است و موضع‌گیری خاصی نداشته است.

جیمی کارتر در مصاحبه‌ها و یادداشت‌هایش می‌گوید کتاب «فلسطین صلح، یا نژادپرستی» را بر اساس مشاهدات شخصی نوشته و احتمالاً پذیرش مطالب این اثر برای بسیاری از یهودیان و سیاستمداران آمریکایی و صهیونیست ممکن نباشد.

نویسنده در سطور این کتاب با کشیدن خط بطلان بر افسانه تبعید اجباری یهودیان به دست رومیان (در قرن اول میلادی) به این نتیجه‌گیری رسیده که بیشتر یهودیان امروز، فرزندان نوکیشانی هستند که زادگاهشان سراسر خاورمیانه و اروپای شرقی بوده است.

اکثریت یهودیان در واقعه کوره‌های آدم سوزی از بین نرفتند بلکه در ماجرای اِس اِس و… مشابه آن کشته شدند که بازهم تعدادشان از آنچه در هولوکاست گفته می‌شود کمتر است. ناگفته نماند که بخشی از آمار مردگان یهودی که در جنگ کشته شدند را به این ماجرای دروغین هولوکاست نسبت دادند.

کتاب حاضر شامل چند صفحه‌ مقدمه و چهاربند بدنه اعم از رابطه انگلیس با یهود، سید جمال‌الدین اسدآبادی، محمدعلی‌خان فروغی و فروپاشی سلطنت پهلوی است.

در این کتاب نوآم چامسکی ابتدا به روحیه قلدرمآبانه موجود در تفکرات نظام‌های سیاسی آمریکا و اسرائیل اشاره کرده و به نقد این روحیه و منش می‌پردازد. برای مثال نویسنده چنین اظهار می‌دارد که آمریکا و رژیم صهیونیستی برای حل چالش‌های بیش‌روی خود پیش‌شرط‌های غیرمعقولی را مطرح می‌کنند.

عنوان کتاب «زرسالاران یهودی و پارسی، استعمار بریتانیا و ایران» نهاده‌ شده است تا به روشنی گویای محتوای اثر باشد. واژه زرسالاری در همان معنایی به کار برده شده ‌است که در نوشتار سیاسی معاصر غرب از آن مفهوم «پلوتوکراسی» فهمیده می‌شود.

سینماگران، هنر خود را مبتنی بر دین چه کم و چه زیاد شکل می‌دهند. این هنر(سینما) به دلیل دو قوت سمعی و بصری می‌تواند راه فرهنگی مردم را تعیین کند؛ در غرب به دلیل وجود سکولارسیم و سستی نهاد خانواده این کار راحت‌تر و سریع‌تر انجام می‌شود. پس بسیاری از تحولات را می‌توان از دریچه سینما نگریست.

خیلی‌ها مدعی هستند که دین در نظام سیاسی رژیم صهیونیستی جایگاه ویژه‌ای دارد، اما این در حالی است که لیبرالیسم در بدنه اجتماعی صهیونیست‌ها ریشه دوانده است.

کتاب انقلاب اسلامی و استعمار فرانو در منطقه توسط مجید صفاتاج نگاشته شده است. این کتاب طی دو نوبت چاپ و منتشر شد. در آخر این کتاب، نویسنده با استفاده از روزنامه‌های غرب همچون روزنامه انگلیسی مدیل ایست، تایمز به این نتیجه می‌رسد که آمریکا خاورمیانه (غرب آسیا) را به ایران باخته است.