آیپک به عنوان قدرتمندترین لابی صهیونیست در آمریکا، در تمامی مراحل تصویب طرح داماتو در جریان آن قرار داشت. یک سخنگوی آیپک اظهار داشت که: «اعضای کنگره مطالب خود درباره قانون تحریم ایران را جمله به جمله، به ما نوشتند.»
این واقعیت که یهودیان صهیونیست، محصولات و خروجی رسانه‌های آمریکایی را کنترل میکنند جای تردید ندارد، چرا که شهروندان آمریکا تنها یک تفسیر از اتفاقات خاورمیانه را می‌شنوند آن هم جنبه‌ی طرفداری از اسرائیل و یهودیان است.
آیپک و کمیته‌های اقدام سیاسی طرفدار رژیم صهیونیستی فقط به دنبال انتخاب‌شدن نامزد دوستدار رژیم‌صهیونیستی نیستند، بلکه در تغییر دیدگاه سیاستمداران منتقد و تبدیل آنها به طرفداران وفادار رژیم صهیونیستی توانایی و سابقه بسیاری دارند.
یکی از ویژگی‌های بارز آیپک در واشنگتن که زبانزد خاص و عام است، مطلع‌شدن آن از کوچک‌ترین مسائل درباره اسرائیل است. هر مطلبی که درباره اسرائیل در پایتخت گفته شود به گوش آیپک خواهد رسید. به همین دلیل چهره‌های سیاسی و دیوان‌سالاران در این مورد به طور علنی و بی‌محابا سخن نمی‌گویند.
کمیته‌های اقدام سیاسی (موسوم به پک‌ها «Pac») طرفدار اسرائیل، که نخستین مورد از آنان در سال ۱۹۷۸م. تأسیس شد به هر دو حزب رقیب در آمریکا شامل جمهوری‌خواه و دموکرات از لحاظ فکری خط می‌دهند؛ اما معمولاً به آن حزبی که در قدرت است پول بیش‌تری می‌پردازند. نقش این کمیته‌ها در تأثیرگذاری بر سیستم حکومتی آمریکا بسیار بارز است.
اگر امروز آمریکایی‌ها نمی‌توانند بدون ترس نام اسرائیل را بر زبان بیاورند و هرگاه از سیاست‌های این رژیم انتقاد کنند، وضعیت زندگی آنان کاملاً زیر و رو خواهد شد، حجم زیادی از این ایجاد نگرانی و وحشت را آیپک به وجود آورده است. رویارو شدن با آیپک بزرگ‌ترین کابوس مقامات دولتی و حکومتی ایالات متحده آمریکا و همین‌طور اعضای کنگره آمریکاست.
«مایکل مدود»، نویسنده و منتقد سینمای مشهور یهودی جمله‌ای دارد که بیانگر واقعیت قدرت لابی یهود در آمریکاست: «تلاش برای انکار واقعیت قدرت یهود و اهمیت آن در فرهنگ مردم، کاری عبث و بیهوده است.» واقعیت مذکور زمانی بیشتر جلب توجه می‌کند که بدانیم یهودیان تنها حدود ۳ تا ۵ درصد از جمعیت آمریکا را تشکیل می‌دهند و با این حال بیش از هر گروه قومی یا مذهبی دیگر از نفوذ برخوردارند.
امام خامنه ای (حفظه الله تعالی):
امروز دشمن اصلی ما در دنیا، صهیونیست و استکبار است. پلیدتر از آمریکا، دولت صهیونیست، در فلسطین اشغالی است. چرا؟ چون بالاخره دولت آمریکا، یک دولت و متّکی به یک ملت است. در صورتی که اساساً دولت غاصب صهیونیستی، متّکی بر یک ملت نیست! ملت ساکن آن مناطق، ملتی است که امروز آواره است! اسراییل، از اوّل با ظلم و آدمکشی، با دروغ و فریب به وجود آمده است. مردم فلسطین، در خارج از فلسطین، با حال کوخ نشینی و اردوگاه نشینی زندگی میکنند. خانه‌های آنها و وطن آنها در اختیار کسانی است که از اروپا، از استرالیا، از آمریکا، از آسیا و از آفریقا به آن جا رفته‌اند و یک ملت جعلی و دروغین به وجود آورده‌اند و در آن جا به نام یک ملت، زندگی میکنند و دولتی هم دارند! اساساً چنین ملتی، وجود و هویّتی ندارد.