ما به اعتراف اکثر رهبران آزادی طلب جهان مثل فیدل کاسترو تنها کشور غیر متعهد و مستقل جهان هستیم که باید قدر این انقلاب را بدانیم و به روح بنیان‌گذار انقلاب اسلامی درود بفرستیم و از رهبر انقلاب اطاعت کنیم.

سینماگران، هنر خود را مبتنی بر دین چه کم و چه زیاد شکل می‌دهند. این هنر(سینما) به دلیل دو قوت سمعی و بصری می‌تواند راه فرهنگی مردم را تعیین کند؛ در غرب به دلیل وجود سکولارسیم و سستی نهاد خانواده این کار راحت‌تر و سریع‌تر انجام می‌شود. پس بسیاری از تحولات را می‌توان از دریچه سینما نگریست.

اسحاق نابینا جزو نخستین پیروان کابالا بود که اوقاتش را به طور کامل به تصوف یهود اختصاص داد. او پیروان زیادی در پرووانس و کاتالونیای اسپانیا داشت که عقاید کابالایی را مطابق تعلیمات او گسترش می‌دادند.

سفر پاپ به عراق با انگیزه‌های سیاسی صورت می‌گیرد و علت سفر او در شرایط کنونی تلاش برای تبلیغ مسیحیت است.

کشورهای اروپایی و در رأس آن‌ها انگلیس و فرانسه به دنبال کسب اطلاعات در خصوص شهید فخری‌زاده بودند. این رفتار دوگانه آن‌ها نشان می‌دهد که این کشورها جاده‌صاف‌کُن وقوع چنین اتفاقاتی در کشور ما هستند.

یکی از نقش‌های سیاسی شهادت استاد فخری‌زاده کُند کردن حرکت بعضی از مسئولین غرب‌گرا بود. همچنین شهادت این شهید بزرگوار مردم را به یاد  شهدای اول انقلاب و شهدای هسته‌ای انداخت و تحرک و نشاطی را در این عرصه به وجود آورد.

متأسفانه بازرسی‌هایی که آژانس بین‌المللی اتمی در گذشته انجام داده نقش زیادی در شناسایی دانشمندان و مدیران هسته‌ای ما داشته و به نوعی ما از این حوزه متضرر شده‌ایم. بعضی از بازرسان آژانس جاسوس بودند.

ماجرای نایاب‌شدن دستمال و صف خرید اسلحه در کشورهای این اردوگاه تنها می‌تواند ما را به یاد رمان‌ها و فیلم‌های هالیوودی آخرالزمانی بیندازد. این وضعیت صرف‌نظر از این که بر سر حکومت‌ها یا دولت‌ها و رئیسان جمهور چه بیاید، یک سقوط تمدنی است، سقوطی که حتی با حفظ شکل ظاهری، فرایند از هم پاشیدگی را از درون به تجربه نشسته است.

حرف اصلی آمریکایی‌ها در معامله‌قرن این است که آن‌ها حق حیات و راه‌رفتن روی کره‌زمین و کارکردن برای غربی‌ها را به ملت شرق بخشیده‌اند و در واقع این موارد را عطایای خودشان به شرقی‌ها، مسلمانان و ملت مقاومت می‌دانند، و از نظر آن‌ها در ازای این حقوق طبیعی که به شرقی‌ها بخشیدند بایستی سروری غربی‌ها توسط ملت شرق پذیرفته شود. بنابراین وقتی طرحی را معرفی می‌کنند، انتظارشان این است که ملت‌ها و امت‌ها، لباس کارگری بپوشند تا طرح آن‌ها اجرا شود.