نویسنده در مقدمه اثر به بیان تاریخچه صهیونیسم و به وجود آمدن آن در قرن نوزدهم اشاره می‌کند. در این بخش همچنین یکی از مهم‌ترین نکات درخصوص تفکر صهیونیسم مطرح می‌شود. این نکته مرتبط بودن صهیونیسم با تفکر امپریالیسم است. به عبارت دیگر نویسنده اعتقاد دارد امپریالیسم و صهیونیسم دو روی یک سکه هستند و نمی‌توان این دو را از یکدیگر جدا کرد.
در نزاع فلسطینی عربی- صهیونی قدس همیشه مورد اهتمام بوده است؛ از یک‌طرف اسرائیل بدون قدس حیات و موجودیت ندارد و از طرف دیگر قدس شهر عربی مقدس برای فلسطینیان عرب مسلمان و مسیحی است و دارای تاریخ و تمدن اسلامی و جزء جدایی‌ناپذیر از اراضی فلسطین می‌باشد. از این جهت، قدس در تصمیمات بین‌المللی جای گرفته و به هیچ وجه صفت مقدس بودن را از آن نمی‌توان گرفت. افزون بر اینکه سازمان‌های بسیاری غیر از سازمان‌ملل برای دفاع از آن در میان مسلمانان و مسیحیان تشکیل شده است؛ نظیر مجلس اعلای اسلامی، مجلس مسیحی و کنفرانس قدس.
شلومو بروم به‌عنوان مدیر پروژه روابط فلسطینی- اسرائیلی یک شخصیت نسبتاً ناشناخته است. هیچ مشخصه‌ای از محل تولد و ویژگی‌های فردی او در فضای مجازی وجود ندارد. تمامی سایت‌هایی که وی را معرفی کرده‌اند با همان بیوگرافی مرکز «INSS» معرفی کرده‌اند که به این نکته اشاره می‌کند که وی افسر بازنشسته ارتش اسرائیل است.
«روند سازش، کمپ دیوید اول تا کمپ دیوید دوم» عنوان بخش پایانی کتاب است. در این قسمت همچون سایر کتاب‌های مشابه مختص به این موضوع، جریانات توافقات را با برخی جزئیات کم‌تر و یا بیش‌تر مطرح می‌کند. همچنین برای آمادگی ذهنی مخاطب، نویسنده در ابتدای این قسمت تاریخچه اشغال فلسطین و بخش‌هایی از لبنان، سوریه و مصر را به شکل مختصر بیان کرده تا زیاده‌خواهی رژیم غاصب اسرائیل را نشان و علت عدم رسیدن توافق یاسر عرفات و طرف اسرائیلی را به طور ضمنی به مخاطب بفهماند.
اشرار یهود، معلمان اصلی و پنهان دو آموزه صهیونیسم مسیحی و یهودی بودند. ضرورت انتقال یهودیان پراکنده، در وجه نظری در گستره برداشت صهیونیسم مسیحی اتفاق افتاد. آنان بازگشت یهودیان به فلسطین و تأسیس دولت یهودی فراگیر، بازسازی هیکل سلیمان و سرانجام واقعه آرماگدون را پیش‌نیاز و شرط ضروری بازگشت دوم حضرت مسیح اعلام می‌کردند.
صهیونیست‌ها مسئله فلسطین را نه به عنوان یک سرزمین غصب شده و صاحب‌خانه‌های بی‌خانه بلکه به عنوان یک مشکل برای مردم عرب‌نشین سرزمین فلسطین بیان میکنند.
افرادی مثل «جوزف شکت من» و «والادیمیر ژابوتینسکی»، از طرف دولت اسرائیل در جوامع غربی ادعا کردند که این موج مهاجرت‌ها، به دستور مسؤلان و مقامات عربی بوده، و ربطی به دولت اسرائیل ندارد. بیان این ادعا و بی‌پاسخ نهادن آن، سبب شد تا این امر تبدیل به یک واقعیت تاریخی شود. بهگونهای که برخی از یهودیان بر اساس آن، داستان نوشتند و فیلم ساختند.
به طور کلی اگر در یک مورد مخالفان قدیم و معارضان جدید پاپ با پیروان واتیکان در عمل اتفاق نظر نشان دادند، آن اشغال فلسطین به دست صهیونیست‌ها بود. البته مسیحیان شرق، خاورمیانه و کشورهای عرب از این قاعده مستثنی بودند. براین اساس می‌توان گفت مسیحیت چنین تجویزی نکرده است. بلکه صلیبیگری غربی متاثر از فرهنگ گلادیاتوری روی عامل اساسی این تفکر صلیبی است که نیروهای سهمناک سده‌های ۵ تا ۷ هجری (۱۱ تا ۱۳ میلادی) را به نیابت از قیصرهای رومی به راه انداخته بودند، نه مسیحیان نسطوری و فلسطینی و سوری.
آژانس‌های صهیونیست‌های مسیحی علاوه بر ارائه تسهیلات جهت مهاجرت یهودیان به فلسطین اشغالی، اقدامات و فعالیت‌های گسترده‌ای را در حمایت مالی از شهرک‌نشین‌های غیر‌قانونی به‌عمل می‌آورند. در آستانه برگزاری مراسم و جشن‌های سفارت بین‌المللی مسیحیت در قدس، نمایندگان ۱۲ دولت، مساعدت و کمک‌های مالی خود به شهرک‌نشین‌ها را، طی چک‌هایی به اسحاق شامیر ارائه نمودند.
همان‌گونه که می‌بینیم، تاریخ حال و آیندة اسکاتلند و فلسطین در هم تنیده شده است. فلسطین زمانی مستعمره بریتانیا بود و اسکاتلند هم‌چنان در آن وضعیت است و ما دشمنان مشترکی داریم زیرا آنها نیز می‌دانند که اسکاتلند مستقل هم‌واره به‌عنوان حامی مستحکمی برای دوستان فلسطینی‌مان خواهد بود.
امام خامنه ای (حفظه الله تعالی):
امروز دشمن اصلی ما در دنیا، صهیونیست و استکبار است. پلیدتر از آمریکا، دولت صهیونیست، در فلسطین اشغالی است. چرا؟ چون بالاخره دولت آمریکا، یک دولت و متّکی به یک ملت است. در صورتی که اساساً دولت غاصب صهیونیستی، متّکی بر یک ملت نیست! ملت ساکن آن مناطق، ملتی است که امروز آواره است! اسراییل، از اوّل با ظلم و آدمکشی، با دروغ و فریب به وجود آمده است. مردم فلسطین، در خارج از فلسطین، با حال کوخ نشینی و اردوگاه نشینی زندگی میکنند. خانه‌های آنها و وطن آنها در اختیار کسانی است که از اروپا، از استرالیا، از آمریکا، از آسیا و از آفریقا به آن جا رفته‌اند و یک ملت جعلی و دروغین به وجود آورده‌اند و در آن جا به نام یک ملت، زندگی میکنند و دولتی هم دارند! اساساً چنین ملتی، وجود و هویّتی ندارد.