بنی‌اسرائیل و امر به معروف و نهی از منکر در قرآن

خداوند در آیه ۱۱۶ سوره هود بنی‌اسرائیل را عتاب می‌کند که چرا در نسل­‌های پیشین شما جز گروهی اندک، خردمندانی نبودند که مردم را از فساد باز دارند.

در واقع برخی افراد به دلیل فشاری که از طرف جامعه اسلامی به آن‌ها وارد می­شود رابطه با یهود و نصارا را به صورت پنهانی پیش می­گیرند که در اینجا آیه شریفه می­فرماید این روابط پنهانی برملا خواهد شد و بانیان این ارتباط پنهانی شرمنده و پشیمان خواهند شد.

در ادامه آیه 51 سوره مائده آمده: «وَ مَن یَتَوَلَّهُم مِّنکُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْإِنَّ؛ و هر کس از شما آن‌ها را به دوستى گیرد، از آنان خواهد بود.» این قسمت آیه بسیار مهم است. چون تأکید می‌کند اگر به دشمنان اعتماد کردید در تیم آن‌ها قرار گرفته‌اید.

در آیه ۷۸سوره مائده آمده است، کسانی از بنی‌اسرائیل که کافر شدند توسط حضرت عیسی(ع) و داوود نبی مورد لعن قرار گرفته‌اند. هم‌چنین شخصی خدمت امام کاظم(ع) رسید و زیارت مطلقه امام حسین(ع) را نزد ایشان خواند و امام در این فراز که شهادت می­‌دهیم کسانی که امام حسین(ع) را کشتند و حرمتش را شکستند، توسط عیسی و داوود لعن شده­‌اند، تأکید کردند که مراد از این ملعونین، همان کفار بنی‌اسرائیل هستند.

عبدالله بن سلام از پیامبر سؤال می‌کند که وسط دنیا کجاست؟ پیامبر می‌فرماید: «بیت‌المقدس.» وقتی علت را می‌پرسد، پیامبر می‌فرماید: «چون حشر و نشر و صراط و میزان در آن جا برپا می‌شود.»

خدای متعال به پیامبر فرمود: مواظب یهودی‌ها باش! (وَلَا تَزَالُ تَطَّلِعُ عَلَى خَائِنَةٍ مِنْهُمْ)، فرمود این‌ها اینطور نیست که حالا چون شما پیامبر هستی، حرمتی برای تو قائل باشند. هر روز نقشه می‌کشند!

قرآن حدود سه هزار آیه تاریخی- یهودپژوهی دارد که البته به دلیل مدنی‌بودن اکثر آن‌ها، هر آیه شامل موضوعات دیگری نیز می‌تواند بشود. شاید حدود یک سوم این آیات مستقیماً به بحث یهود پرداخته باشند و بقیه یا به صورت غیرمستقیم در این باره‌اند یا اینکه به تعاملات یهودیان، مسیحیان، منافقان، مشرکان و نحوه مواجهه آنان با اصحاب‌النبی و سنن و افکار کفرآمیز رایج در مکه و مدینه پرداخته باشد.