قرآن حدود سه هزار آیه تاریخی- یهودپژوهی دارد که البته به دلیل مدنی‌بودن اکثر آن‌ها، هر آیه شامل موضوعات دیگری نیز می‌تواند بشود. شاید حدود یک سوم این آیات مستقیماً به بحث یهود پرداخته باشند و بقیه یا به صورت غیرمستقیم در این باره‌اند یا اینکه به تعاملات یهودیان، مسیحیان، منافقان، مشرکان و نحوه مواجهه آنان با اصحاب‌النبی و سنن و افکار کفرآمیز رایج در مکه و مدینه پرداخته باشد.

در واقع برخی افراد به دلیل فشاری که از طرف جامعه اسلامی به آن‌ها وارد می­شود رابطه با یهود و نصارا را به صورت پنهانی پیش می­گیرند که در اینجا آیه شریفه می­فرماید این روابط پنهانی برملا خواهد شد و بانیان این ارتباط پنهانی شرمنده و پشیمان خواهند شد.

در ادامه آیه 51 سوره مائده آمده: «وَ مَن یَتَوَلَّهُم مِّنکُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْإِنَّ؛ و هر کس از شما آن‌ها را به دوستى گیرد، از آنان خواهد بود.» این قسمت آیه بسیار مهم است. چون تأکید می‌کند اگر به دشمنان اعتماد کردید در تیم آن‌ها قرار گرفته‌اید. یعنی از فضای اسلامی دور شده‌اید. آیه می‌گوید این فضا بسیار لغزنده است و مراقب باشید که به هیچ وجه به دشمن اعتماد نکنید.

در بررسی‌های صورت گرفته در قرآن کریم، می‌توان به سه دسته از آیات در مورد قوم یهود اشاره کنیم: دسته اول، آیاتی هستند که صرفاً به تاریخ تحول قوم بنی‌اسرائیل پرداخته است و موضع‌گیری خاصی نداشته است. دسته دوم، آیاتی هستند که صفات و ویژگی‌های مثبت و مطلوب در مورد قوم بنی‌اسرائیل را بیان کرده‌اند و اما دسته سوم؛ آیات حاوی ویژگی‌های منفی است.