کنترل اخبار و برنامه‌های رسانه‌ای، عامل تعیین کننده‌ای را در نظام سیاسی ایالات متحده برای سلطه بر سایر عرصه‌ها در اختیار صهیونیست‌ها قرار می‌دهد. این امر به یهودیان صهیونیست امکان می دهد تا بر ذهن و روح کودکان و جوانان آمریکایی تسلط یابند.
تمایل به طرفداری از اسرائیل در سرمقاله‌های روزنامه‌های بزرگ آمریکا نیز بازتاب یافته است. تمایل به چاپ این نوع سرمقاله‌ها در روزنامه‌هایی مانند نیویورک‌تایمز هم دیده می‌شود.
بیش‌تر مسئولین حکومتی ایالات‌متحده، اعم از دموکرات و جمهوری‌خواه، در موضوع حمایت این کشور از اسرائیل اتفاق‌نظر دارند. دلیل اصلی این اتفاق‌نظر، چنانکه در ادامه مورد اشاره قرار خواهد گرفت، نفوذ عمیق لابی صهیونیست در لایه‌های مختلف حکومتی آمریکاست.
رژیم صیهونیستی با لابی‌گری در آمریکا از همان ابتدا جنایات و اقدامات خود را پوشش داد. ایالات متحده و اسرائیل مدتهاست که رابطه ویژه‌ای دارند. ایالات متحده اولین کشوری بود که دولت اسرائیل را در سال ۱۹۴۸ به رسمیت شناخت و از آن زمان تاکنون متحد و حمایتگر مهمی برای آن بوده است.
باور مسیحیان و یهودیان صهیونیستی برای تخریب مسجدالاقصی و ساخت معبد سلیمان در این مکان، ریشه در اندیشه‌های کابالیستی (تصوف یهودی) دارد. کابالیسم یهودی-مسیحی آمیخته با سحر و جادوگری است. مهم‌ترین کتاب کابالیست‌ها کتاب زوهر است که سرشار از مباحث غیب‌گویی است. کابالیست‌ها برای جذب جامعه مسیحیت به سوی خود، مباحث آخرالزمانی را مطرح کردند و حاصل آن چیزی جز حمایت از صهیونیسم نیست.
استیو شِفی درباره حمایت‌های اوباما از رژیم صهیونیستی در سال 2011 نوشت: «رئیس‌جمهور اوباما همکاری‌های نظامی بین اسرائیل و آمریکا را به میزان بی‌سابقه‌ای ارتقاء داده است. اوباما بیش از هر رئیس‌جمهور دیگری در تاریخ آمریکا کمک‌های امنیتی به اسرائیل ارائه نموده است. وی با هر گونه اقدام بین‌المللی جهت مشروعیت‌زدایی از اسرائیل مقابله کرده است.»
آنها (دموکرات و جمهورى‌خواه) حاضرند به دلیل مشکلات مالى و اقتصادى، در هزینههاى مربوط به بهداشت عمومى، آموزش و کمک‌هاى اجتماعى که در بودجه سراسرى در نظر گرفته شده تجدید نظر کنند و احتمالاً آن را کاهش دهند ولى هیچ‌گاه جرأت نمى‌کنند کم‌کردن کمک‌هاى خارجى به رژیم صهیونیستى را مطرح کنند.
آیپک به عنوان قدرتمندترین لابی صهیونیست در آمریکا، در تمامی مراحل تصویب طرح داماتو در جریان آن قرار داشت. یک سخنگوی آیپک اظهار داشت که: «اعضای کنگره مطالب خود درباره قانون تحریم ایران را جمله به جمله، به ما نوشتند.»
رؤساى‌جمهور آمریکا دیدگاه‌هاى گوناگونى درباره حضور یهودیان در دولت خود داشتهاند. برخى از آنان مخالف حضور یهودیان و برخى دیگر با حضور گسترده آنان موافق بوده و معاونان و مشاوران خود را از میان یهودیان انتخاب میکردند. اما به نظر می‌رسد حتى در میان موافقان، برخى صرفاً به دلیل فشار بیش از حد لابى یهود و صهیونیسم به آنها، مجبور به استفاده از مشاوران و معاونان یهودى می‌شدند.
ایندیک برای اولین بار، «سیاست مهار دو جانبه» را که بر محور رویارویی با ایران و عراق در حوزه خلیج فارس طراحی شده بود، در اجلاس سالانه آیپک پیشنهاد کرد. این طرح توجه افرادی مانند «دنیس راس» و «ساموئل لوئیس» از طرفداران اسرائیل را که در اداره امور خاورمیانه کابینه کلینتون فعال بودند، جلب کرد.
امام خامنه ای (حفظه الله تعالی):
امروز دشمن اصلی ما در دنیا، صهیونیست و استکبار است. پلیدتر از آمریکا، دولت صهیونیست، در فلسطین اشغالی است. چرا؟ چون بالاخره دولت آمریکا، یک دولت و متّکی به یک ملت است. در صورتی که اساساً دولت غاصب صهیونیستی، متّکی بر یک ملت نیست! ملت ساکن آن مناطق، ملتی است که امروز آواره است! اسراییل، از اوّل با ظلم و آدمکشی، با دروغ و فریب به وجود آمده است. مردم فلسطین، در خارج از فلسطین، با حال کوخ نشینی و اردوگاه نشینی زندگی میکنند. خانه‌های آنها و وطن آنها در اختیار کسانی است که از اروپا، از استرالیا، از آمریکا، از آسیا و از آفریقا به آن جا رفته‌اند و یک ملت جعلی و دروغین به وجود آورده‌اند و در آن جا به نام یک ملت، زندگی میکنند و دولتی هم دارند! اساساً چنین ملتی، وجود و هویّتی ندارد.